หลังจากไปที่ห้างสรรพสินค้าแล้วได้ตุ๊กตาหมีจากร้านหรูและได้ขนมโดยเฉพาะลูกอมหวานๆ สำหรับหลอกล่อเด็กหญิง หนิงซีมาเต็มแทบจะเต็มท้ายรถ วิษุวัตก็ขับรถพาเธอมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากเขตเมืองมากนัก
เธอมองบ้านหลังใหญ่แสนสวยอย่างตื่นเต้น
“บ้านพี่ชายสวยจังค่ะ” เธอบอกแล้วหยิบช็อกโกแลตในกระปุกเข้าปากสองก้อนติด
“ถ้าชอบเดี๋ยวยกให้หนิงซีเลยดีไหม”
“ไม่เอาค่า... หนูชอบอยู่กับคุณแม่ที่อพาร์ตเมนต์ใกล้สถานีคอสเวย์เบย์มากกว่าค่ะ คุณแม่พาเดินออกจากบ้านมาขึ้นรถไฟแล้วคนเยอะๆ แล้วก็ไปโผล่ที่ดิสนีย์แลนด์ค่ะ”
“ตอนนี้หนิงซีอยู่อีกเมืองนะคะ ไม่ได้อยู่ที่ฮ่องกงแล้ว” เขาบอกยิ้มๆ แล้วเปิดประตูรถให้เธอ หลังจากที่แนะนำให้หญิงสาวรู้จักพ่อบ้านจางที่ยืนนำขบวนคนทำงานบ้านราวๆ ห้าหกคนได้รู้จักกันแล้ว เขายื่นกุญแจรถให้คนในบ้านแล้วบอกให้ขนของทั้งหมดไปไว้ในห้องเขา
“คุณท่านรออยู่ที่ห้องอาหารครับ” พ่อบ้านจางเอ่ยบอ
