ตอนที่ยี่สิบเอ็ด สถานการณ์ที่พามาถึงจุดเปลี่ยน 2

1255 คำ

ณ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ ประเทศไทย วันนี้ที่หัวหินอากาศค่อนข้างดี ท้องฟ้าแจ่มใสมีแดดออกสลับกับมีเมฆครึ้มนิดหน่อยทำให้ช่วงกลางวันไม่ร้อนนัก หลังจากเอวิตาส่งพี่ชายและพี่สะใภ้กลับแล้วเธอก็นึกครึ้มนำอุปกรณ์ออกไปนั่งวาดรูปที่โซนนั่งเล่นตรงสวนริมทะเล หญิงสาววาดรูปดอกเดซี่สีขาวเล่นๆ เพื่อดึงสมาธิเข้าสู่การเริ่มวาดภาพ เพียงไม่นานนักภาพดอกไม้ที่มีลักษณะกลีบดอกสีขาวใจกลางเกสรมีสีเหลืองปนสีน้ำตาลแผ่กลีบดอกเบ่งบานอวดแสงตะวันก็เสร็จสมบูรณ์ เธอจ้องมองภาพทุ่งดอกไม้นี้แล้วยิ้มเล็กน้อยยามนึกถึงใครคนหนึ่งที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะพาเธอไปเดินเล่นที่ทุ่งดอกเดซี่ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้ แต่เธอก็หวนคิดถึงเขาเสมอ เอวิตารู้ว่าตัวเองคือคนโง่ แม้รู้ว่าเขาแกล้งรัก เธอก็ยังรักและปรารถนาดีกับเขาเสมอ มีเพียงแค่คำว่าเสียใจแต่ก็ไม่เกลียด การกันเขาให้ห่างออกไปคือความปรารถนาดีต่อทินรูปแบบหนึ่งเพราะรู้ว่าหากเข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม