เอวิตาเดินนำทินมาที่ด้านนอกของร้านโดยมีสายตาของอาคินและลูกน้องของเขาจ้องตามมาอย่างไม่ลดละ
“พี่ชายฉันเขาร้ายกาจมากๆ กับคนที่เขาเกลียดแต่อ่อนโยนโอนอ่อนกับคนที่เขารักเท่านั้น เมื่อครู่ที่คุณยังปลอดภัยเพราะว่าฉันขอไม่ให้ทำอะไร เพราะฉะนั้นแล้วถ้าไม่จำเป็นคุณไม่ควรมาที่นี่อีกนะคะ”
“ผมไม่ได้กลัวเรื่องนั้นเพราะเรื่องที่ผมกังวลคือผมต้องการกลับมาหาคุณ ผมขอโทษนะอีฟเราจะลืมเรื่องเก่าแล้วมาเริ่มกันใหม่ได้ไหม”
“...” เอวิตามองหน้าของเขา ท่าทางเปี่ยมรักที่เขาแสดงออกตอนนี้ก็เป็นแววตาเดียวกันกับคนที่เคยเหยียบย่ำหัวใจเธอในครั้งก่อน เธอเคยถามเขาแล้วว่าในตอนที่อยู่ด้วยกันเขามีความรู้สึกใดๆ กับเธอหรือไม่ แต่เขาได้ตอบคำถามนั้นไปแล้ว
และคำตอบนั้นถือเป็นอันสิ้นสุด
การที่เขาทำเหมือนลบคำตอบที่เคยตอบไว้แล้วตอบใหม่ เธอคิดว่าเขาหวังผล
“ฉันรู้ว่าคุณโกรธแค้นฉันที่เป็นสาเหตุทำให้คุณเสียนทไป ฉันเองก็เสียใจไม่
