ร้านอาหารญี่ปุ่นแบบโอมากาเสะที่เชฟปรุงสูตรของตัวเองเลือกเมนูเสิร์ฟลูกค้าเองโดยใช้วัตถุดิบพรีเมียม เอวิตาไปทำงานที่ญี่ปุ่นเยอะกว่าอยู่ไทย ช่วงนี้เพราะไม่สบายเลยไม่ได้ไปที่นั่นแต่เลือกทำงานอยู่ไทย อาคินเลยจองคอร์สอาหารไว้ให้เธอเพราะรู้ว่าเธอชอบ
“อีฟจะกินคุ้มหรือเปล่าก็ไม่รู้ ช่วงนี้กินข้าวคำสองคำก็อิ่ม” แต่หิวบ่อยและอยากกินนั่นนี่โน่นอยู่ตลอดเวลา โชคดีนอกจากการกินที่ผิดเพี้ยนจากปรกติแล้วไม่ได้แพ้อะไรอีก
“เชฟคนนี้เก่งมาก เขาเคยเป็นลูกมือเชฟร้านที่คิวยาวที่สุดในโตเกียวด้วย พี่ได้ยินว่าเขาฝีมือดีมากต่อให้ไม่หิวเราอาจจะกินจนพุงกางไม่รู้ตัวก็ได้”
“เอ๊ะ พี่อาคินมีสายเข้า” เธอเห็นโทรศัพท์ที่อาคินปิดเสียงเเละวางไว้มีไฟกะพริบขึ้นมา
ตอนแรกอาคินนึกว่าลูกน้องโทรมา จะไม่รับเพราะกลัวมีพิรุธให้เอวิตาจับได้ แต่ว่าเป็นยายกี้โทรมา เขาเลยกดรับสายพร้อมยกยิ้มมุมปากน้อยๆ
“ว่าไง”
“เฮียขา ตอนเย็นเฮียเ
