แผ่นหลังของหล่อนสัมผัสกับความนุ่มและเย็นเฉียบของเตียงกว้าง ในขณะที่ด้านหน้ากำลังสัมผัสกับความแข็งแกร่งไม่ต่างจากแผ่นศิลาของบาสเตียน
เขาทาบทับอยู่บนกายสาว มือใหญ่ลูบไล้ฟอนเฟ้นด้วยกิริยาหยาบโลนหยาบคาย น้ำตาแห่งความอัปยศอดสูไหลรินออกมาทางหางตา กัดฟันยอมให้คนใจร้ายกระทำย่ำยีต่อกายสาวอย่างไร้ทางหลีกหนี
หากเขาทำเพราะความรัก... หรือเพราะความเสน่หา หล่อนคงไม่รู้สึกอดสูเช่นนี้
หลังจากคลุกเคล้ากับเรือนร่างสาวอยู่พักใหญ่ บาสเตียนก็ผุดลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าหล่อจัดของเขาแดงก่ำ ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยความหื่นกระหายน่ากลัว
หล่อนตัวสั่นเทา ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง จากนั้นก็จะหนีลงจากเตียงเพราะคิดว่าเขาจะหยุดแค่นี้ แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้นเลย
“ถอดเสื้อผ้าออกเดี๋ยวนี้”
“คะ?”
หล่อนหน้าตาตื่นด้วยความตกใจ
“ฉันบอกให้เธอถอดเสื้อผ้าออก เร็วเข้า”
หล่อนร้องไห้ออกมา ริมฝีปากสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว
“หรือว่าอยากให้ฉันฉีกม
