“ผู้หญิงคนนั้นไปหรือยัง”
บาสเตียนเอ่ยถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ตัวเองเรียกเข้ามาพบ
“ยังครับ”
แววตาของบาสเตียนไหววูบเล็กน้อย ก่อนจะมองออกไปนอกตัวบ้าน และก็เห็นว่าความมืดมิดกำลังคืบคลานเข้ามาหาทุกขณะ
เขาถอนใจออกมาเบาๆ ก่อนจะออกคำสั่งกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
“ไปบอกกับเธอว่า ทางเดียวที่ฉันจะยอมให้เธอกลับเข้ามาข้างในก็คือเธอต้องรับเงื่อนไขจากฉันเท่านั้น”
“เงื่อนไขอะไรเหรอครับคุณหมอ”
บาสเตียนจ้องหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตัวโตด้วยความสายตาดุกระด้าง
“เธอรู้ดีว่าเงื่อนไขอะไร ไปบอกเธอตามที่ฉันสั่งก็พอ”
“ครับ”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินออกไปแล้ว ความเย็นชาบนใบหน้าของบาสเตียนก็สลายหายไป และก็มีความเคร่งเครียดเข้ามาทดแทน
ในที่สุดหล่อนก็ไม่มีทางปฏิเสธเศษความเมตตาที่บาสเตียนโยนลงมาตรงหน้าได้
หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาจากสองแก้มนวลจนแห้ง ขณะก้าวเข้าไปพบคนใจร้าย
แข้งขา
