“ก็ได้ค่ะ”
เธอค่อย ๆ เก็บของและเดินตามเขาออกไป เกี๊ยวน้ำที่ต้าเว่ยอุ่นเอาไว้วางอยู่บนโต๊ะ ทั้งคู่กินโดยไม่ได้พูดอะไรกันสักคำ บรรยากาศดูจะอึดอัดเล็กน้อยจนเขาลุกไปหยิบน้ำในตู้เย็นออกมาเทให้เธอ
“อิ่มแล้วเหรอ”
“ค่ะ อิ่มแล้ว”
“คุณไม่ไปทำงานที่โรงพยาบาลแล้ว”
“ค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้ไปแล้ว”
“ทำไมล่ะ เพราะเรื่องวันนั้นเหรอ”
“เปล่าค่ะ ไม่ใช่แบบนั้น”
แม้ว่าจะเกี่ยวแต่เธอก็เลี่ยงที่จะพูด ที่จริงเธอเริ่มทำตัวไม่ถูกเวลาที่เจอหมอโจวและเรื่องข่าวลือต่าง ๆ นั่นด้วย อีกอย่างเธอก็ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้ต้าเว่ยต้องมีเรื่องเสื่อมเสียชื่อเสียงในโรงพยาบาลเพราะเธออีก ซึ่งเรื่องที่เขาต่อยหมอโจวเป็นที่พูดถึงอยู่หลายวันทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น และเพราะเรื่องนี้คุณย่าที่รู้ข่าวจากซีอิ๋งจึงได้ตกใจจนล้มป่วย
“คุณจะพูดอะไรเหรอคะ”
“แล้วสองสามวันนี้คุณไปที่ร้านตลอดเลยเหรอ”
“ค่ะ ถึงเวลาที่จะต้องตรวจบัญชีพอดีฉ
