แกร๊ก
ขณะเดียวกัน เสือก็เปิดประตูเข้ามา เขาจ้องมองบรรยากาศที่น่าอึดอัด ก่อนจะเดินเข้ามาข้างผู้เป็นแม่พูดเสียงดังฉะฉาน
"แม่คงทำให้บรรยากาศกร่อยอีกแล้วล่ะสิ"
"มาถึงแกก็ต่อว่าฉันเลยนะ"
"คุณหญิงนุชนารถถามหาแม่ คงจะคุยเรื่องเพชรพลอยที่มาจากอังกฤษ แม่จะออกไปคุยไหม ถ้าไม่ไป เจอเพชรเก่าหลุดมืออย่าหาว่าผมไม่เตือน"
"แกไม่ต้องมาขู่ฉันเลยนะ เหอะ เห็นผู้หญิงสวยหน่อยไม่ได้"
พูดจบคุณหญิงลุกขึ้นจากเก้าอี้แต่ก็ยังไม่วายตวัดหางตามองขนมจีนอย่างไม่ชอบใจ อีกหนึ่ง แม่ของเสือเองก็ชอบสะสมเพชรโบราณมาก ไม่ว่าราคาแพงแค่ไหน ถ้าถูกใจก็ยอมควักเงินส่วนตัวจ่ายเพื่อเก็บเอาไว้ในตู้เซฟหรือฝากธนาคารออมเพชร เรียกได้ว่าเป็นอิสตรีลำดับต้นที่ร่ำรวยเพราะตระกูลเก่าแก่ของตนเอง
"ช่วงนี้พ่อสุขภาพไม่ดี ฝากคุณน้าดูแลด้วย" ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหาขนมจีนพร้อมกับจับข้อแขนเรียวให้ลุกขึ้น "ไปข้างนอกกันเถอะ"
หลังจากเดินออกมาก็มีหล
