หลังจากกินชาบูที่สุดแสนจะอึดอัด ทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับโดยที่เสือพาขนมจีนนั่งรถหรูขับเล่นไปยังถนนที่ตอนนี้ติดกันยาวเป็นแถวเนื่องจากเป็นเวลาใกล้ช่วงเย็นมากแล้ว
บนรถ
"ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเลยเหรอ" ผมถาม "ขนมจีนรู้จักกับผู้ชายคนนั้นที่ไหนเมื่อไหร่ แล้วทำไมท่าทางดูสนิทสนมกันมาก"
"เรื่องมันยาวน่ะค่ะ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ เป็นผู้ชายที่น่ารักดี อบอุ่น"
"แล้วพี่ไม่อบอุ่นตรงไหน"
"พี่เสือไม่ได้เรียกอบอุ่นค่ะเขาเรียกว่าร้อน"
"ถือว่าเป็นคำชมก็แล้วกัน"
ผมมองใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้ท่าทางเคร่งเครียดก่อนที่ผมจะตัดสินใจถามบางอย่างให้เด็ดขาด
"คงไม่ได้ชอบมันหรอกใช่ไหม"
"อะไรนะคะ?"
"ขนมจีนก็รู้ว่าเธอเป็นของพี่"
"หนูไม่ได้เป็นของพี่เสือสักหน่อย"
"อย่ามายั่วโมโห พี่ไม่ได้อยากชวนทะเลาะ"
"ถ้าอย่างนั้นพี่เสือรับปากได้ไหมคะ ว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับพี่แบงค์ คือว่า..เขาไม่ได้มีฐานะหรือมีเงินทองเทียบเท่า
