หลังจากทักทายเพื่อนใหม่ แนนซี่ก็พยายามเข้าหาอายกับขนมจีน แนนซี่เป็นผู้หญิงน่ารักสดใสจึงทำให้เข้ากับผู้อื่นได้ง่าย แม้สองสาวเองจะมีโลกส่วนตัวสูงมากก็ตาม แต่ไม่ทันไร บอดี้การ์ดก็เข้ามารับตัว คงเป็นเพราะความร่ำรวยกับอิทธิพล จึงทำให้แนนซี่ไม่ต้องเข้าเรียนตามตารางของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้
"โรงเรียนมีตั้งมากตั้งมายนานาชาติก็มีทำไมไม่ไปเรียน" อายบ่นพึมพำ "มาเรียนที่นี่ก็ไม่ทำตามกฎ"
"ช่างเขาเถอะไม่ได้เกี่ยวกับเราสักหน่อย"
"ดูท่าทางยายนั่นอยากสนิทกับขนมจีนมากเลยนะ"
"นางก็แค่พูดเล่นไปทั่ว"
"ไม่รู้สิไม่ชอบขี้หน้า"
"อย่าบ่นเยอะเดี๋ยวแก่ไวนะ"
ฉันพยายามปลอบประโลมเพื่อนที่กำลังหงุดหงิดกระทั่งถึงวิชาเรียนเราก็เรียนตามปกติ หลังจากพักเที่ยงก็ไปกินข้าวโรงอาหารจากนั้นก็กลับขึ้นมาเรียนคาบวิชาช่วงบ่าย เมื่อเรียนเสร็จสรรพก็ถึงเวลากลับบ้านในช่วงเย็น อายเดินมาท่าทางสดใสพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"วันน
