“เสือตัวนี้ก็หลงรักคุณไง หลงรักตั้งแต่เด็กแล้ว”
“ถ้าฉันไม่กลับมา...คุณจะทำไง”
“ผมก็คงต้องรอคุณไปเรื่อยๆ ผมอยู่ห่างจากป่าไม่ได้ ป่าคือชีวิตและจิตวิญญาณของผม และผมมีหน้าที่ดูแลรักษาป่าผืนนี้ด้วยชีวิต”
ฉันมองเจ้าคนหล่อตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา หากวันนั้นฉันเห็นเขาในร่างมนุษย์ ฉันคงจะจัดการเขาให้หนักกว่านี้ “จะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไร”
“ไทเกอร์ไง คุณเป็นคนตั้งชื่อให้ผมเอง คุณเป็นเจ้าของชีวิตผมมาตลอด”
“ชื่อจริงๆที่ใช้ในการทำงานสิคะ”
“เพชรพยัคฆ์”
“เพชรพยัคฆ์” แค่ชื่อก็น่าเกรงขามแล้ว “คุณเป็นแบบนี้ได้ไง คุณเป็นเทพเหรอ”
“เป็นลูกครึ่งน่ะ ระหว่างเทพพญาเสือกับมนุษย์ มารดาของผมเป็นมนุษย์เหมือนกับคุณนี่แหละ”
“งั้นลูกของเราก็...” วินาทีนั้นฉันรู้สึกเหมือนลูกน้อยกำลังม้วนตัวอยู่ในท้องของฉัน
“น่าจะเหมือนผมแหละ”
“อะโอ๊ย...ฉันปวดท้อง!!”
“จะคลอดเหรอ!!!” เขาถามอย่างตกใจ รีบเข้ามาประคองฉันไว้อย
