"อร่อยไหมคะ?"
"อืม"
ผมตอบเบาๆในลำคอขณะที่สายตายังคงจดจ่อกับตัวเลขนับแสนในเอกสารอยู่ ผมกัดคัพเค้กอีกคำก่อนจะเงยหน้ามองคนที่กำลังนั่งบนตักที่กำลังหัวเราะคิกคักมองผมที่ค่อยๆดันกระดาษที่ห่อคัพเค้กออกมาและเอียงใบหน้ามองไอรีนอย่างไม่พอใจ
"ตลกมากไหม?"
"ก็มากค่ะฮ่าๆ" ไอรีนหัวเราะก่อนเธอจะหยิบกระดาษห่ออกจากปากให้ผมและวางลงที่จานก่อนหันมาคล้องคอผมและยิ้มกว้างอย่างกวนๆ "หนูแกล้งนิดเดียวเองเลิกขมวดคิ้วได้ไหมคะ?"
"ไม่"
ผมตอบและส่ายหน้าก่อนตักใจดูเอกสารต่ออีกครั้งแม้จะยังมีคนตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่บนตักอยู่ผมชินแล้วที่มีเธอนั่งบนตักแบบนี้ ออกจะชอบด้วยซ้ำ
"จะไม่บอกให้หนูปรับปรุงหรือดีใจหน่อยหรอคะ?"
"มันก็โอเคไง"
ไอรีนหน้างอทันทีที่ผมตอบไปแค่นั้นจนผมต้องวางมือจากเอกสารและมองเธออีกครั้ง
"มันไม่หวานไปได้รสของช็อคโกแลตมากถ้าทำขายคนก็คงซื้อ"
"จริงหรอคะ!?" ผมพยักหน้าหลังจากที่ไอรีนถามแบบนั้นพร้อมรอ
