คู่รักที่น่าอิจฉา
755 คำ
“ดีจังพี่ อย่างหนูคบกับผู้ชายมาสามคนแล้ว แต่ไม่ได้เรื่องสักคน แถมยังเจ้าชู้เหมือนกันทุกคนด้วย สงสัยหนูต้องลองเปิดใจคุยกับสาวหล่อเหมือนพี่อรบ้างแล้ว”
“ก็ลองดูสิ ถ้ามีใครเข้ามาก็อย่าเพิ่งปิดกั้น เมื่อก่อนพี่ก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน เป็นเพื่อนมหา’ลัย แอบรักเขาอยู่ตั้งหลายปี แต่สุดท้ายก็แพ้ใจให้ทอม เพราะทอมน่ารักและเทคแคร์เก่งกว่าเยอะเลย”
“จริงหรือพี่”
“จริงสิ เวลาไปเที่ยวกันน่ะ ส่วนมากเค้าเป็นคนจ่าย พี่ไม่ต้องออกอะไรเลย อย่างพี่เคยคุยกับผู้ชายทางเฟสคนหนึ่ง เป็นเพื่อนของเพื่อนที่แนะนำให้รู้จักกัน คุยกันไปคุยกันมา ดันขอยืมเงินพี่แสนหนึ่ง พี่เลย...ขอบาย คบกับทอมสบายใจกว่าเยอะเลย”
“แต่ทอมก็ใช่ว่าจะไม่เจ้าชู้นะพี่”
“แต่หมูไม่เจ้าชู้เลย เป็นคนดีมาก”
“พี่โชคดีไง แล้วมาเริ่มต้นคบกันได้ยังไง”
“ก็อย่างที่เล่า หมูเป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัย ก่อนคบกันก็รู้จักกันอยู่แล้ว พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไป จนเค้าเข้ามาคุยมาปรึกษาเรื่องแฟนเก่านั่นแหละ คุยกันบ่อยมั้งเลย...”
“น่าอิจฉาจัง อยากมีความรักดี ๆ แบบพี่อรบ้าง”
สองสาวนั่งเม้ามอยด์กันจนกระทั่งกินข้าวเสร็จ ทั้งคู่จึงกลับเข้าออฟฟิศ ด้วยความพร้อมสำหรับการทำงานในบ่ายวันนี้ อรวิภาเข้าประจำโต๊ะก็เริ่มทำงานทันที อย่างกระตือรือร้นและมีความสุข เอกสารเหล่านี้ทำให้เลือดลมเธอสูบฉีดได้ดีเสมอ
“จะทำงานแล้วหรือพี่ ยังไม่ถึงเวลาเลย” ราณีเอ่ยทักขณะกำลังรื้อเครื่องสำอางขึ้นมาแต่งหน้าเพิ่ม หลังจากลิปสติกจางไปเพราะมื้อเที่ยง หากปากไม่แดง เธอจะไม่มีแรงทำงานสักเท่าไหร่
“เอกสารของช่วงเช้าน่ะ อยากเคลียร์ให้เสร็จ ตอนเย็นจะได้ไม่มีงานกองเป็นภูเขาอยู่บนโต๊ะ”
“พี่อรขยันที่สุดในบริษัทเลย” วิมาลาซึ่งเป็นลูกน้องอีกคนแสดงความชื่นชมอย่างจริงใจ “ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงก้าวหน้าในหน้าที่การงานขนาดนี้ เงินเดือนถึงได้ขึ้นเอา ๆ”
“เงินเดือนเยอะขนาดนี้แต่ยังนั่งรถเมย์นะยะ” ราณีอดแซวความมัธยัสถ์ของรุ่นพี่ไม่ได้ “ไม่เหมือนพวกเรา เงินเดือนกระจิ๋งเดียว แต่ผ่อนรถคันเป็นล้าน ผ่อนบ้านชานเมือง”
“ก็พี่ไม่ได้คิดจะปักหลักอยู่กรุงเทพฯนี่นา ก็เลยเอาเงินไปลงทุนที่เชียงใหม่ซะเยอะ อย่างคอนโดถ้าไม่อยู่แล้วก็ให้เช่าหรือขายได้ เห็นพี่ประหยัดแบบนี้นะ แต่เวลาซื้อของ พี่ซื้อแต่ของใหญ่ทั้งนั้น ตอนนี้เงินเก็บแทบไม่มีเลย”
ใช่แล้ว...เธอกำลังผ่อนที่ดินกับธนาคารที่เชียงใหม่ ด้วยหวังว่าในอนาคตจะไปใช้ชีวิตที่นั่น อาจปลูกบ้านหรือไม่ก็ทำเกตเฮ้าส์เล็ก ๆสำหรับนักท่องเที่ยว
“นี่เอกสารค่ะบอส” เธอวางเอกสารที่ทำเสร็จเรียบร้อยลงบนโต๊ะทำงานของมิยาซากิ
“โอ...ทำเสร็จแล้วเหรอ เร็วดีจัง” เจ้านายญี่ปุ่นชื่นชอบเธอมาก เพราะเธอเป็นคนขยันและทุ่มเทเพื่อบริษัทมาโดยตลอด พนักงานสาวที่มักจะมาก่อนเวลาและกลับคนสุดท้ายเสมอ แถมยังไม่เคยลาป่วยหรือลาพักร้อนเลยด้วยซ้ำ
“ขอบคุณนะคุณอร คุณทำงานดีมากเลย ผมภูมิใจจริงๆที่มีคุณเป็นลูกน้อง”
อรวิภาปลื้มปริ่มกับคำชมเสมอ บางทีเงินเดือนยังทำให้เธอมีความสุขได้ไม่เท่าเลย
เมื่อถึงเวลาเลิกงานประมาณห้าโมงเย็น...
“พี่อรขา ปุ๊กกลับบ้านก่อนนะคะ พี่ก็กลับได้แล้ว อย่ามัวแต่ทำงานจนดึกอีก รักษาสุขภาพด้วย” น้อง ๆ ในแผนกทยอยมาไหว้ลาเธอตามมารยาท เหมือนเช่นทุกวัน ส่วนพนักงานในแผนกอื่นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน กลับที่พักเมื่อถึงเวลา กระทั่งไม่เหลือใครสักคน นอกจากเธอ ซึ่งอยู่เป็นคนสุดท้ายเสมอ
“เฮ่อ...ยังเคลียร์งานไม่เสร็จเลย” แต่เธอก็ควรจะกลับคอนโดได้แล้ว เพราะเวลาก็ล่วงเลยมาพอสมควรแล้ว
“หกโมงแล้วเหรอเนี่ย เร็วจัง” เธอคิดจะไปห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนออกจากออฟฟิศ แต่ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะทำงาน เพื่อนรักของเธอส่งคลิปมาให้ทางไลน์
- ผู้เขียน
