อี้หรูใจสั่น ร่างสาวสั่นสะท้านเมื่อถูกจุมพิตร้อนแรงรุกล้ำเข้าโพรงปาก เซี่ยฟงช้อนร่างอวบอิ่มขึ้นในวงแขน เขาก้าวอย่างฉับไวไปที่เตียงนุ่ม แม่ทัพเซี่ยฟงวางร่างอี้หรูลงบนเตียง โถมกายเข้าทาบทับ ปากหยักประกบปากอี้หรูเพียงแผ่วเบา ความรู้สึกของทั้งสองดั่งผีเสื้อโบยบินอยู่ภายในร่างกาย
“ข้าเต็มใจตายในกำมือเจ้า”
“บุรุษมากมายล้วนตายเพราะกรงเล็บเก้าราตรี นึกไม่ถึงว่าคนสุดท้ายจะกลายเป็นเจ้าของเคล็ดวิชานี้”
“หากข้าจะเล่าความหลังให้เจ้าฟังเล่า” เซี่ยฟงจุมพิตแผ่วเบาอีกครั้ง กายแกร่งยังกักขังนางไว้ในวงแขน
ทั้งสองจ้องตากันในระยะประชิด สายตาของเขาสื่อความหมายทุกสิ่ง อี้หรูสัมผัสได้ว่ารักที่เซี่ยฟงมอบให้นั้นคือของจริง แต่เหตุใดเล่าเขาจึงต้องส่งนางให้ฮ่องเต้โฉด
“วิชากรงเล็บเก้าราตรีเป็นเคล็ดวิชาฝั่งสายตระกูลมารดาข้า มารดาข้าเดิมทีเคยอาศัยอยู่แคว้นถัง”
“ช่างบังเอิญเสียจริงที่ข้ากำเนิดจากต้นไม้โอสถทิพย์ในแคว
