ร่างสูงถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง แต่เรือนกายของนางแม้ไร้การตอบสนอง อี้หรูไร้เรี่ยวแรงแม้ยกแขนดันกายเขาเพื่อห้ามปราม มือน้อยพยายามขืนอกแกร่งออกห่าง นางปรือตามองตาเขาใต้หน้ากาก
“ปล่อยข้าตายไปเถิด”
“ถึงเจ้าอยากตายเจ้าก็ตายไม่ได้ ข้าไม่อนุญาต” ฟ่านอี้กล่าวอย่างหนักแน่น
เขาทาบร่างบนเรือนกายนาง ต้นขาแกร่งแยกขาเรียวงามออกจากกัน ปากร้อนคลอเคลียขบเม้มบนติ่งหู เรื่อยไปบนลำคอระหง ลากไล้ริมฝีปากค่อยจูบชิมทั่วเนินอกก่อนดูดดุนปลายถันบนเต้าอวบใหญ่
“อ๊า อย่านะ” อี้หรูครางแผ่ว หลับตารับรสสัมผัสเร่าร้อนคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก
เสียงหวานต่อต้านยิ่งทำให้เขากระสันอยากกาม อี้หรูไร้เรี่ยวแรงแม้ขยับกาย ปล่อยให้เขาจูบชิมตามอำเภอใจ
ปลายลิ้นตวัดบนยอดถัน มือหยาบละเลงบีบคลึงเต้าเนื้อนุ่ม ฟอนเฟ้นเต็มมือ เขานวดเต้าใหญ่ด้วยมือทั้งสองข้าง ปากครอบครองส่วนปลายจนแข็งเป็นไต ทั้งดูดเลียตวัดลิ้นจนนางครางกระเส่า อกอวบแอ่นขึ้นให
