ตอนที่ 19
เจ้าคือคนสำคัญ
หลังจากอาบน้ำท่าเรียบร้อยและขึ้นเรือนแล้ว สำรับมื้อเย็นก็มาถูกยกมาวางที่ตั่งชานเรือนโดยไอ้แหวงและด้วง เพราะเหมือน จเร จะรู้ว่าหากให้ใบหม่อนยกมาให้ การะเกดอาจจะไม่ค่อยพอใจและพาลไม่พูดจากับเขาอีก ชายหนุ่มจึงสั่งไม่ให้ใบหม่อนมายุ่งวุ่นวายรับใช้บนเรือนของเขาอีกต่อไป
บรรยากาศมื้อเย็นเป็นไปอย่างเงียบเชียบ การะเกด เอาแต่ก้มหน้ากินอาหารโดยแทบจะไม่เงยหน้ามองเจ้าของเรือน
"ไม่สบายรึ?"
เอ่ยถามไปด้วย มือหนาก็ยกขึ้นอังหน้าผากมนเมื่อเห็นคนตัวเล็กกว่าตักข้าวกินกินอย่างฝืนๆ และก็ตระหนักได้ว่าหญิงสาวไม่สบายจริงๆ อาจจะเพราะเมื่อวานแช่น้ำที่สระนาน แถมโดนเขากระหน่ำบทรักเสียจนเธอหมดเรี่ยวแรง
"แล้วผู้ชายที่เราเจอตรงเสาเอกวังช้างเป็นใครรึ? ข้าเห็นมันเอ่ยถึงคนชื่อสุริยันห์ด้วย" หญิงสาวเอ่ยถามอยากที่ใจตัวเองสงสัย แม้จะรู้สึกตัวรุมๆเพราะพิษไข้
"กินข้าวเสร็จเดี๋ยวข้าจะเอายาต้มให้กิน"
