สะดุดรักมาเฟียร้าย

"คุณตา...กินข้าวหรือยังหิวไหมคะ อ่ะนี้จ้ะหนูให้" ม่านฟ้าถามผู้ชายสูงอายุที่นั้งอยู่ม้านั้งในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง "แล้วหนูไม่กินหรอลูก" ชายสูงอายุถามกลับเมื่อเขาเห็นว่าเธอยื้นถุงที่มีข้าวกล่องกับน้ำมาให้ "ไม่เป็นไรจ้ะคุณตา คุณตาทานเลยค่ะ" เธอพูดพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ "ขอบใจนะลูกนะ" "ไม่เป็นไรจ้ะ" แล้วเธอก็เดินออกมา แล้วหยุดเธอล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกง ได้ เหรียญสิบขึ้นมาสองเหรียญ แล้วเธอก็เดินไปที่ร้านลูกชิ้นปิ้ง ได้ลูกชิ้นมาสองไม้แล้วเธอก็นั้ง กินอยู่ตรงม้านั้งข้างร้านลูกชิ้น การกระทำของเธอตกอยู่ในสายตาใครคนหนึ่งที่นั้งจิบกาแฟอยู่ในคาเฟ่ "เงินไม่มีจะกินแล้วยังจะอยากใจดีอีก" กวินนั้งมองหญิงสาวที่แต่งชุดเด็กปั๊มตอนนี้หน้าจะช่วงพักของเธอ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าถึงเธอจะอยู่ในชุดเด็กปั๊ม เธอก็ดูโดดเด่นไม่ใช่น้อย "ม่านฟ้า อย่าบอกนะว่าเอาข้าวไปให้ตาแกอีกแล้วนะ" "ค่ะพี่จันทร์" ม่านฟ้าหันไปตอบรุ่นพี่ที่ทำงานในปั๊มด้วยกัน "แล้วตัวเองก็มานั้งอดเนียนะ" จันทร์ว่าให้ "ไม่เป็นไรค่ะพี่จันทร์ ว่าแต่พี่จันทร์มีอะไรจะใช้ฟ้าหรือเปล่าคะ" "เปล่าหรอกจ่ะ พอดีเห็นว่าฟ้าอยากได้งานเพิ่มลองไปสมัครที่ไนท์คลับเปิดใหม่ดูสิพี่ได้ข่าวว่าเป็นเจ้าของเดียวกันกับปั๊มที่เราทำงานอยู่นี้เขากำลังประกาศรับคนอยู่" "จริงหรอค่ะพี่จันทร์ ขอบคุณนะคะ" ม่านฟ้ายิ้มหน้าบานเดี๋ยวหลังเลิกงานเธอจะลองไปสมัครดู "ฟ้าพี่ถามจริงเถอะ ทำไม่ต้องทำงานขนาดนี้ด้วยไม่เหนื่อยหรือไง เช้าก็งานหนึ่ง กลางวันก็งานหนึ่งนี้ยังจะทำงานกลางคืนเพิ่มอีก" "ชีวิตมันเลือกไม่ได้นี้ค่ะพี่จันทร์ทำไงได้" ม่านฟ้าตอบกลับเพื่อนร้วมงาน "เลือกได้สิ ก็บรรดาเสี่ยๆที่มาตามจีบฟ้าไงแต่ละคนรวยๆทั้งนั้น ถ้าฟ้าตกลงก็สบายแล้ว" "แบบนั้นไม่เอาดีกว่าพี่จันทร์ ว่าแต่พี่จันทร์ไปสมัครงานกับฟ้าไหมคะ" "โอ้ยย..ไม่เอาอะแค่นี้พี่ก็เหนื่อยจะแย่ พี่ไปทำงานก่อนนะ" "ค่ะ" Rrrrrrrrrrr ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น [ป้าพา] เธอยิ้มออกมาเมื้อเห็นชื่อคนที่โทรมา [จ้ะป้า] [........] [เอ้อ...กินแล้วจ้ะ แล้วลุงกับป้าเป็นยังไงบ่างคะไม่ต้องห่วงนะตอนนี้ฟ้ากำลังรีบหาเงินลุงกับป้าจะต้องได้บ้านคืนมาแน่นอน] [............] [จ่ะ...ฟ้าก็รักป้านะ] แล้วเธอก็ตัดสายไป เธอนึกถึงผู้มีพระคุณก็คือป้าพากับลุงพร ที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เธอสิบขวบหลังจากที่พ่อแม่เธอเสียชีวิตพร้อมกันด้วยอุบัติเหตุ ท่านทั้งสองเลี้ยงดูเธอมาอย่างดีถึงฐานะของลุกกับป้าจะไม่ดีแต่เขาก็ส่งเธอเรียนจนจบ มอปลายแล้วเธอก็สอบติดคณะแพทย์ตามที่เธอใฝ่ฝัน แต่ทุกอย่างต้องใช้เงิน เธอทั้งทำงานหาค่าเทอมและเรียนไปด้วยจนปีสุดท้ายที่เธอต้องดรอปเรียนไป เพราะเธอต้องหาเงินให้ลุงกับป้าไปไถ่บ้านคืนเพราะลูกชายของป้าพาเอาบ้านไปจำนำไว้กับนายทุน เขาให้หาเงินคืนถ้าไม่มีเงินเขาจะมายึดบ้านเธอรู้ว่าลุงกับป้ารักบ้านหลังนั้นมาก เธอทนเห็นลุงกับป้าลำบากไม่ได้อย่างน้อยๆ บั้นปลายชีวิตของท่านก็ขอให้ท่านได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข กวินนั้งมองหญิงสาวที่เขาบังเอิญได้ยินเรื่องราวของเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ "นายครับรถพร้อมแล้วครับ" โตมรรายงาน กวินลุกขึ้นเดินขึ้นรถที่จอดเปิดประตูรอ ใกล้ๆพนักงานสาวที่กำลังนั้ง เคี้ยวลูกชิ้นจนแก้มตุ่ย แต่เธอก็ไม่แม้แต่จะชายตามองมาทางเขา "แกไปสืบประวัติพนักงานคนนั้นมาให้ฉันหน่อย" กวินบอกลูกน้อง โตมรมองตามสายตาเจ้านาย "มีอะไรหรือเปล่าครับนาย" "ฉันสั่ง" "ครับนาย" หลังเลิกงานจากปั๊มน้ำมันม่านฟ้าก็มา สมัครงานที่ไนท์คลับต่อ "ตอนนี้มีว่างแค่ตำแหน่งเด็กเสิร์ฟค่ะ" "เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ" "งั้นก็มาเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย" "ขอบคุณค่ะ" หลังจากสมัครงานเสร็จม่านฟ้าก็เดินออกมารอรถเมย์กลับห้องพักที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี้มากนัก วันต่อ... "นี้ครับนายประวัติของพนักงานคนนั้น" โตมรถถือซองกระดาษสีน้ำตาลมาส่งให้นายที่ห้องทำงานที่สำหนักงานใหญ่ของเขา "เธอชื่อม่านฟ้าครับอายุ25 เรียนหมอ ปีนี้ปีสุดท้ายแต่ต้องดรอปเรียนไว้ก่อนเพราะต้องทำงานหาเงินไถ่บ้านให้ลุกกับป้าที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุพร้อมกัน มีลูกพี่ลูกน้องก็คือลูกชายของลุงกับป้าติดพนันอย่างหนักและแอบเอาบ้านไปจำนองไว้ เขาให้เวลาสามเดือนถ้าไม่มีเงินมาไถ่คืนก็จะถูกยึดบ้านครับ" "ค่าไถ่บ้านเท่าไหร่" "หนึ่งล้านบ้านครับ" กวินพยักหน้า "ไปเช็คที่ไนท์ครับเปิดใหม่ดูสิว่ามีชื่อเธอมาสมัครงานหรือเปล่า" "ครับนาย" "ออกไปได้" ไนท์คลับ... "นี้ชุดแล้วนี้มีให้ทั้งหมดสามชุด ดูแลรับผิดชอบเอาเอง และนี้ล็อกเกอร์เก็บของของใครของมัน ส่วนทิปแยกของใครของมันนอกจากทิปถาดจะแบ่งพร้อมเงินเดือน" "ค่ะ" ม่านฟ้ารับคำสั่งจากผู้จักการ "ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานได้" "ค่ะ" ม่านฟ้าเดินเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องน้ำพนักงาน "เห้อออ..เล็กไปไหมเนีย" เธอบ่นคนเดียวในห้องน้ำ ที่ชุดมันแน่นไปหน่อย เป็นยูนิฟอร์มเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงทรงเอสีดำที่ยาวเกือบถึงเข่า เสื้อที่กระดุมตึงเปี๊ยะ กับกระโปรงที่รัดจนเห็นทรวดทรงองค์เอวชัดเจนไปหมด ปกติเธอไม่เคยใส่เสื้อผ้าที่รัดรูปแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะนี้คืองาน "สวัสดีเราชื่อกิ๊บ" "เอ้ออ..เราม่านฟ้า" เพื่อนเด็กเสิร์ฟทักขึ้น "พึ่งเคยทำงานแบบนี้ครั้งแรกหรอ" กิ๊บถาม "ใช่..รู้ได้ไง" ม่านฟ้าถามงงๆ "แม้..ดูก็รู้แล้วป่ะ แต่ไม่ต้องห่วงที่นี้มีแต่พวกรวยๆ ไนท์ครับที่นี้คัดคนมาให้พวกเราแล้วรับรองทิปหนักแน่นอน" กิ๊บบอกอย่างผู้เชี่ยวชาญ "จริงหรอ" ม่านฟ้าดีใจเธออยากได้เงินเยอะๆ เพราะตอนนี้เธอยังหาเงินได้เเค่นิดเดียวเอง "จริงสิ ยิ่งถ้าเจอพวกเสี่ยกระเป๋าหนักนะคืนๆหนึ่งได้เยอะกว่าเงินเดือนสะอีก" กิ๊บบอก ม่านฟ้าตาโต "ไปทำงานกันเถอะ ผู้จัดการมองแล้ว" ม่านฟ้าพยักหน้างึกๆ แล้วเดินตามกิ๊บไป ไนท์คลับเปิดได้ไม่นานโต๊ะทุกโต๊ะก็เต็ม ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาทั้งห้องvip โต๊ะvip โต๊ะธรามดาก็เต็ม ม่านฟ้าเดินเสิร์ฟ เดินรับออเดอร์จนล้าไปหมด พอดึกๆก็เริ่มมีแต่คนเมา "สวัสดีจ้ะหนูคนสวยชื่ออะไรครับ" เสี่ยคนนี้นั้งดูม่านฟ้าตั้งแต่มาถึง ตอนนี้ได้โอกาสม่านฟ้ามาเสิร์ฟพอดี "ชื่อม่านฟ้าค่ะ" ม่านฟ้าตอบตามมารยาท "ชื่อเพราะจังเลยม่านฟ้า" "ขอบคุณค่ะ" ม่านฟ้าโค้งตัวพร้อมกับกล่าวขอบคุณ และกำลังจะเดินออกมา "เดี๋ยวสิคุยกับเสี่ยก่อน" "ต้องขอโทษด้วยนะคะ เด็กเสิร์ฟนั้งกับลูกค้าไม่ได้ขอตัวนะคะ" แล้วเธอก็รีบเดินออกไป "หึ...เล่นตัวซะด้วย..ดี..ฉันชอบ" เสี่ยกำพลมองตามอย่างคาดหวัง กว่าจะเลิกงานก็ตีสอง "ม่านฟ้าเธอกลับยังไงนะ" กิ๊บถามขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนเดินออกมาข้างนอก "เราเรียกแท็กซี่นะ แล้วกิ๊บละ" "เดี๋ยวแฟนเรามารับ ให้เราไปส่งไหม" "ไม่เป็นไร ขอบคุณนะ" "มันดึกแล้วให้เราไปส่งเถอะ นู้นไงแฟนเรามาแล้ว" แล้วก็มีรถเก๋งท่อดังมาแต่ไกล "ไม่เป็นไรจริงกิ๊บไปเถอะมันดึกแล้วจะได้พักผ่อน" "เครร..งั้นเราไปนะ" "จ้ะ" พร้อมกับรถเก๋งคนโก้มาจอดลงตรงหน้าเธอพอดี กิ๊บเปิดประตูขึ้นไปโบกมือบ้ายบายให้กันก่อนรถจะขับออกไปด้วยความเร็ว ไม่นานก็มีแท็กซี่มาจอดลงตรงหน้าเธอ "มาแล้วจ้ะหนูฟ้ารอลุงนานไหม" คนขับคุณลุงเจ้าประจำที่เธอใช้บริการตั้งแต่เรียนปีหนึ่งจนถึงนอนนี้ "ไม่นานจ้ะลุง" ม่านฟ้าเปิดประตู้ขึ้นไปนั้งคู่กับคนขับ "ทำงานวันเเรกเป็นไงมั่งละ" ลุงถามด้วยความเป็นห่วง เขาเห็นเธอมานานแกก็เอ็นดูเหมือนลูกหลาน อีกอย่างม่านฟ้าเป็นเด็กน่ารัก "ก็เหนื่อยค่ะ แต่ได้ทิปดีวันนี้ฟ้าได้ทิปเยอะเลย" "ฮ่าาๆๆ..ดีแล้วลูกแต่ทำงานแบบนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆตอนกลับโทรหาลุงได้ตลอดเลยไม่ต้องเกรงใจ" "ขอบคุณนะคะ นี้ค่ะค่ารถวันนี้ฟ้าแบ่งทิปให้ลุงด้วยร้อยหนึ่ง" "ไม่เอาๆหนูเก็บไว้เถอะ จ่ายแค่ค่ารถก็พอ" "รับไว้เถอะค่ะ วันนี้ฟ้าได้เยอะนะคะ" พอดีกับรถมาจอดหน้าตึกที่เธอพักพอดี เธอวางเงินแล้วก็รีบเปิดประตู้ออกไปทันที "ขอบคุณนะคะคุณลุง" แล้วเธอก็เดินขึ้นห้องพักไป