แม่บ้านน่ากระแทก 2 : แม่บ้านคนใหม่
790 คำ
@ รุ่งขึ้น
วันนี้เดือนตื่นตั้งแต่เช้า เพราะเธอนัดกับช่างที่จะมาเปลี่ยนกุญแจห้องเอาไว้ เธอไม่แน่ใจว่าตั้มจะกลับมาที่ห้องอีกหรือไม่ ถึงอย่างไรเธอก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อน เพราะตั้มมีทั้งกุญแจและก็คีย์การ์ด ถ้าได้งานเมื่อไหร่เธอจะรีบย้ายออกจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด
หลังจากที่ช่างกุญแจกลับไป เดือนก็นอนอยู่บนโซฟาอย่างหมดอาลัยตายอยาก วันนี้เธอไม่มีกะจิตกะใจออกไปสมัครงานเลย เธอเอาแต่นอนถอนหายใจอยู่อย่างนั้น แต่แล้วเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอจึงรีบกดรับสายในทันที และแล้วรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าสวย เพราะปลายสายบอกว่าเธอได้งานแล้ว และก็สามารถเริ่มงานได้วันพรุ่งนี้เลย
"กรี้ดด...ได้งานแล้วโว้ย!"
หลังจากกดวางสาย เดือนก็ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ อย่างน้อยๆ ชีวิตเธอก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียทุกอย่าง เสียผู้ชายเฮงซวยไปแต่ได้งานก็ถือว่าคุ้มสุดๆ
@ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
เดือนกำลังก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดห้องประธานบริษัทด้วยความเร่งรีบ เพราะวันนี้เธอมาสายกว่าทุกวันงานจึงยังไม่เสร็จ เธอพึ่งจะมาทำงานที่บริษัทแห่งนี้ได้แค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้น จึงยังตื่นเต้นกับงานใหม่อยู่
เดือนรู้แค่ว่าเจ้าของบริษัทแห่งนี้ชื่อปวิณ เธอยังไม่เคยเห็นหน้าเจ้านายคนใหม่เลยสักครั้ง แต่ก็ได้ยินกิตติศัพท์ของเขามาพอสมควรโดยเฉพาะเรื่องความเจ้าชู้ เพราะพี่แนนเลขาหน้าห้องของปวิณเป็นคนเล่าวีรกรรมของเขาให้เดือนฟังด้วยตัวเอง และเท่าที่ฟังพี่แนนมาปวิณผู้ชายที่เจ้าชู้มากแถมยังฟันไม่เลือกอีกต่างหาก แม่บ้านคนก่อนก็ถูกเขาลวนลามจนต้องลาออก พี่แนนยังกำชับเธอว่าให้อยู่ห่างจากปวิณให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เดือนแค่รับฟังไว้เท่านั้น เพราะเท่าที่ดูพี่แนนมักจะนินทาคนไปทั่ว เธอไม่แน่ใจว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนไม่จริง อีกอย่างตอนนี้เดือนก็ไม่มีกะจิตกะใจจะคิดเรื่องอะไรทั้งนั้น แค่เรื่องที่พี่ตั้มมาตามตื้อขอคืนดีเธอก็ยังคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี จะย้ายห้องหนีตอนนี้เงินเดือนก็ยังไม่ออก แต่ถ้าจะให้กลับไปคืนดีด้วยเธอไม่เอาแน่นอน ถึงแม้ในใจลึกๆ เธอจะยังรักพี่ตั้มอยู่ก็ตาม
"ความรักนี่มันเข้าใจยากจริงโว้ยยย"
เดือนตะโกนเสียงดัง เพราะเธอรู้ดีว่าห้องของท่านประธานเก็บเสียงได้เป็นอย่างดี
"แม่บ้านใหม่เหรอ"
เสียงทุ้มดังขึ้นด้านหลัง เดือนถึงกับสะดุ้งสุดตัว เพราะเธอไม่คิดว่าจะมีใครอยู่ในห้องนี้
"ค่ะบอส! ขอโทษนะคะที่ตะโกนเสียงดังไปหน่อย"
เดือนตอบด้วยท่าทีประหม่า พลางก้มหน้ามองดูมือตัวเองอย่างสำนึกผิด คงเป็นเพราะเมื่อสักครู่เธอมัวแต่คิดอะไรเพลินๆ จึงไม่ได้ยินเสียงปวิณเปิดประตูเข้ามา
'ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกโว้ย!'
เดือนคิดในใจ ตอนนี้หัวใจเธอแทบทะลุออกมานอกหน้าอกด้วยความตื่นเต้น
"แล้วนี่เธอทำความสะอาดเสร็จหรือยัง"
"เสร็จแล้วค่ะ"
"ขอกาแฟให้ฉันแก้วหนึ่งนะ"
"ค่ะ"
เดือนรับคำก่อนจะเดินออกจากห้องของท่านประธานสุดหล่อ ไม่นานเธอก็กลับมาพร้อมแก้วกาแฟ
"ได้แล้วค่ะบอส"
"ขอบใจ!"
ปวินเอ่ยกับแม่บ้านคนใหม่ ก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม
"อื้ม! อร่อยดี...วันหลังเธอก็ชงมาให้ฉันทุกเช้าก็แล้วกันนะ"
"ค่ะบอส"
"มีอะไรก็ออกไปทำได้แล้วไป"
"ค่ะ"
เดือนรับคำพร้อมทั้งก้มหน้าเพื่อเป็นการทำความเคารพเจ้านายคนใหม่ ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินไปที่ประตู
'ไม่เห็นจะเจ้าชู้อย่างที่พี่แนนบอกเลย' เดือนคิดก่อนจะรีบไปทำงานของตัวเองต่อ
ปวิณเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขามองตามหลังของเดือนจนกระทั่งเธอลับสายตาก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์
"แม่บ้านคนใหม่หุ่นแซ่บจริงๆ แถมยังหน้าตาสวยอีกด้วย คอยดูนะฉันจะจับเธอกระแทกให้หายอยากเลย"
ปวิณพูดกับตัวเองแล้วยิ้ม แค่นึกถึงบั้นท้ายของเดือนตอนที่เธอก้มลงเก็บของที่พื้นเมื่อสักครู่แก่นกายของเขาก็ผงาดขึ้นมาทันที ปวิณรีบสลัดความคิดลามกออกจากหัว ก่อนจะก้มหน้าลงไปจดจ่อกับกองเอกสารอีกครั้ง
............................................
- ผู้เขียน
