แม่บ้านน่ากระแทก 1 : เห็นตำตา
1013 คำ
เดือนสาวสวยวัยยี่สิบแปดปี มีแฟนชื่อตั้มซึ่งคบกันได้เกือบปีแล้ว รู้จักกันได้ไม่กี่เดือนทั้งสองคนก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่ด้วยกัน ตั้มให้เหตุผลว่าจะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย
ตอนนี้ทั้งเธอและตั้มตกงานมาหนึ่งเดือนแล้ว ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนทำงานอยู่ที่ร้านเหล้าร้านหนึ่ง แต่ตั้มดันไปมีเรื่องชกต่อยกับลูกค้า เจ้าของร้านโกรธมากจึงไล่ตั้มออก แต่ความซวยไม่ได้ตกอยู่ที่ตั้มแค่คนเดียวเพราะเดือนก็โดนไล่ออกด้วย
เดือนออกไปหางานทุกวันแต่ก็ไม่มีที่ไหนรับ ตอนนี้เงินเก็บของเดือนแทบจะไม่เหลือติดบัญชีเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้จะอยู่ได้ถึงสิ้นเดือนหรือเปล่า
วันนี้เดือนไม่ค่อยสบายจึงกลับมาที่ห้องเร็วกว่าปกติ ขณะที่เดือนกำลังหยิบกุญแจห้องในกระเป๋าสะพาย เธอก็ได้ยินเสียงครางดังเล็ดลอดออกมาจากห้อง เธอหยุดฟังจนแน่ใจว่าเป็นเสียแฟนหนุ่มของเธอแน่นอน แต่เสียงผู้หญิงเธอนึกไม่ออกว่าเสียงใครแต่ก็รู้สึกคุ้นมาก
"อ๊าๆ...พี่ตั้มแรงอีกหน่อย...ซี้ดด"
"แรงอีกค่ะ...นิ่มชอบ...อ๊า...ซี้ดด"
ตับ! ตับ! ตับ!
"อาา...ร่องของนิ่มโคตรตอดดีเลย"
"ซี้ดดด...เอามันมากเลยนิ่ม"
แกร๊ก!!
พอเดือนเข้าไปในห้องนอนเธอก็เห็นตำตาว่าตั้มกำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นจริงๆ และผู้หญิงคนนั้นก็เป็นรุ่นน้องที่เคยทำงานอยู่ร้านเหล้าด้วยกัน
"เอามันมากใช่ไหมพี่ตั้ม"
"อ่าา...ใช่ร่องของนิ่มตอดดีสุดๆ...ซี้ดด"
ตั้มตอบเสียงกระเส่า พร้อมทั้งกระแทกรูเสียวของผู้หญิงที่อยู่บนเตียงอย่างเมามัน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเดือนเข้ามาในห้อง และเสียงที่เอ่ยถามเขาเมื่อสักครู่คือเสียงของเดือน
"ถ้าอีนิ่มมันเอามันมาก มึงก็ไปเอากับมันให้หนำใจเลยไป"
ผัวะ!!
โครม!!
พอพูดจบประโยค เดือนก็ถีบตั้มอย่างแรงจนเขาถึงกับกระเด็นตกลงจากเตียง
"โอ๊ย! เจ็บนะเว้ย"
"เจ็บแค่นี้มันไม่เท่าที่กูเจ็บหรอก มึงรีบไปเก็บเสื้อผ้าแล้วออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้"
"มันถึงขั้นต้องขึ้นมึงขึ้นกูเลยเหรอเดือน"
"กูไม่ด่ามึงว่าแมงดาก็ดีเท่าไหร่แล้ว ที่ผ่านมามึงเกาะกูกินกูไม่เคยว่า แต่มึงยังเสือกเอาอีกระหรี่นี่มาฟันถึงในห้อง มึงยังจะให้กูเทิดทูนมึงอยู่อีกเหรอ"
เดือนพูดในสิ่งที่อยู่ในใจออกมา เพราะที่ผ่านมาเธอเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายแทบทุกอย่างแค่คนเดียว แต่ก่อนตั้มเป็นพนักงานร้านกาแฟแต่โดนไล่ออก เพราะบางวันตั้มก็ไปทำงานบางวันก็ไม่ไปแล้วแต่อารมณ์ พอมาทำงานที่ร้านเหล้ากับเธอได้แค่สองเดือนก็ทำเธอซวยจนถูกไล่ออกไปด้วย ที่ผ่านมาเธอไม่เคยโทษแฟนหนุ่มเลย เธอให้อภัยเขาได้ทุกเรื่อง แต่เรื่องผู้หญิงเดือนทำใจยอมรับและก็ให้อภัยเขาไม่ได้จริงๆ
"พี่ก็แค่ขำๆ ไม่ได้จริงจังสักหน่อย"
"แต่กูไม่ขำกับพวกมึง ออกจากห้องกูเดี๋ยวนี้เลย"
เดือนมองผู้ชายชั่วและผู้หญิงเลวด้วยแววตาเต็มไปด้วยความโกรธ นิ่มลนลานลงจากเตียงแล้วรีบเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่ตามพื้นขึ้นมาใส่แทบไม่ทัน
"ใจเย็นๆ ก่อนเดือน พี่รักเดือนคนเดียวนะ"
"คนรักกันเขาไม่ทำอย่างนี้หรอก"
"อย่างี่เง่าได้ไหมเดือน พี่ไม่ได้จริงจังกับนิ่มเลย เดือนก็รู้ว่านิ่มมีแฟนอยู่แล้ว พี่รักเดือนแค่คนเดียวนะ"
"เก็บคำว่ารักของมึงไว้หลอกคนอื่นเถอะ ตอนนี้กูตาสว่างแล้ว"
"โธ่! เดือน"
"นิ่มพี่ยกผัวให้แกนะ ไปสมสู่กันให้หนำใจต่อไปอย่าให้มันมายุ่งกับพี่อีก อย่าคิดนะว่าเรื่องนี้พี่จะไม่บอกผัวนิ่ม"
เดือนหันไปพูดกับนิ่มที่ยืนตัวสั่นอยู่มุมห้อง ส่วนนิ่มเอาแค่ยืนก้มหน้าก้มตาแล้วก็ร้องไห้
"อย่าบอกพี่กายเลยนะพี่เดือน...นิ่มของร้อง"
"เก็บความตอแหลไว้ใช้กับผัวนิ่มเถอะจ้ะ อย่าเอามาใช้กับพี่ และก็รีบพาผัวเก่าพี่ไสหัวออกไปให้พ้นจากห้องนี้ซะ"
"เดือน! ยังไงพี่ก็ไม่ไป"
"ไม่ไปไม่ได้เพราะนี่ห้องกู ถ้ามึงไม่ไปกูจะแจ้งตำรวจ"
เดือนพูดพลางหยิบสมาร์ตโฟนออกมาจากกระเป๋า
"เออ! ไปก็ได้วะ กูก็ไม่ได้อยากจะอยู่กับคนอย่างมึงนักหรอก สวยก็ไม่สวยลีลาบนเตียงก็งั้นๆ มีดีอย่างเดียวแค่หาเงินเก่งแค่นั้นแหละ...ถุย!"
ตั้มตะคอกใส่เดือนเสียงดัง ก่อนจะเก็บเสื้อผ้าที่หล่นอยู่ตามพื้นขึ้นมาใส่ แล้วรีบเดินไปที่ประตูห้อง
"เดี๋ยว!"
"เดือนยกโทษให้พี่แล้วใช่ไหม" ตั้มรีบหันหน้ากลับมา แล้วถามด้วยความดีใจ
"เปล่า! เก็บข้าวของของมึงไปด้วยและก็เอาไปให้หมดด้วยนะ เพราะถ้าไม่หมดกูจะเอาไปทิ้ง"
"เออ! กูก็ไม่อยากจะทิ้งอะไรไว้เหมือนกันแหละ"
ตั้มพูดออกมาด้วยความโกรธ ก่อนจะเดินไปเก็บเสื้อผ้าและของใช้ที่มีไม่กี่ชิ้น ใช้เวลาไม่นานตั้มก็เก็บของเรียบร้อย เขาไม่ลืมที่จะจูงมือนิ่มที่เอาแต่ยืนร้องไห้ออกไปด้วย
เดือนนั่งลงบนเตียงก่อนจะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ ที่ผ่านมาเธอทุ่มเทให้ตั้มทุกอย่าง พยายามมองข้ามข้อเสียของเขา แต่สิ่งที่เธอได้ตอบแทนกลับเป็นการนอกใจ เดือนเอาแต่ร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนกระทั่งผล็อยหลับไป
.........................................
ฝากกดติดตาม/ กดถูกใจ❤️
ด้วยนะคะ
........................................
- ผู้เขียน
