วันต่อมา ณ มหา'ลัย k
" โยคะ "
ลดาเดินตรงมาหาวาโยที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน
" มีอะไร ! "
คำพูดและแววตาไม่เหลือเยื่อใยซักนิด
" โยจะโกรธลดาอีกนานมั้ยคะ ลดาสำนึกผิดแล้วลดาจะไม่ทำอีก "
" ฉันไม่ได้โกรธเธอนะ "
" ไม่ได้โกรธงั้นก็หมายความว่า เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ใช่มั้ยคะโย "
" ไม่ ... ฉันยังพูดไม่จบ ฉันบอกว่าฉันไม่ได้โกรธเธอ แต่ฉันเกลียดเธอ ยิ่งเธอตามตื๊อฉันมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งรำคาญมาเท่านั้น แล้วอย่าคิดทำร้ายปั้นแป้งอีก อย่าให้ฉันต้องจัดการขั้นเด็ดขาด ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน "
ลดารู้ว่าพ่อแม่ของเขามีอิทธิพลมากแค่ไหน แต่วาโยไม่เคยอาศัยอำนาจของพ่อแม่มาแก้ปัญหาส่วนตัว แต่ถ้ามันทำให้คนของเขาเดือดร้อน ก็คงต้องทำ
" โย นี่โยห่วงมันขนาดนั้นเลยเหรอ โยยังไม่เคยห่วงลดาขนาดนั้นเลยนะ เด็กนั่นมีอะไรดี "
" คนอย่างเธอมันไร้ค่าจนไม่น่าห่วงเลยไง ผู้ชายที่เธอควงก็ตั้งเยอะ จะห่วงทำไม ส่วนปั้นแ
