ตื๊อรัก ... รุ่นน้อง

4 ปีก่อน ณ. โรงเรียนมัถยมในต่างจังหวัด " เฮ้ยๆๆๆ แป้ง พี่วาโยมาแล้ว " เสียงของนาเดียร์ เพื่อนสนิทของปั้นแป้ง รีบวิ่งมาบอกเพื่อนที่ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ " เดี๋ยวขอทำใจแป๊บ " ปั้นแป้ง สาวน้อยวัย 15 กำลังจะขึ้น ม. 4 ในโรงเรียนมัถยมชื่อดังแห่งหนึ่งที่อยู่ในตัวเมือง ยืนอยู่ใต้ต้นไม้หลังโรงเรียน มือทาบอกเหมือนจะกดมันไว้ไม่ให้มันกระโจนออกมา ปั้นแป้งแอบชอบวาโย รุ่นพี่ ม.6 หนุ่มหล่อสุดฮอทประจำโรงเรียน นักกีฬาบาสเก็ตบอลของโรงเรียน พ่อรวยระดับประเทศ เป็นเจ้าของธุรกิจหลายแห่งทั้งคอนโด ผับ โรงแรม วาโยเป็นลูกชายคนเดียว ถูกตามใจและประคบประหงมมาอย่างดี จึงมีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองบ้าง แต่ก็มีเหตุผลในบางเรื่อง เพราะผู้เป็นแม่ก็เลี้ยงลูกค่อนข้างมีเหตุผลอยู่ ถ้าอยู่กับเพื่อนที่สนิท ก็จะสนุกสนานเฮฮาบ้าง แต่ถ้าอยู่กับคนที่ไม่รู้จักหรือไม่สนิท ก็จะดูนิ่งๆ ดูเหมือนคนดุไปเลย เลยทำให้คนอื่นมองว่าเขาเป็นคนเย็นชา เพราะความไม่สนใจใครแบบนี้นี่เอง แต่เป็นผู้ชายคูลๆที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน วันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศน์รุ่นพี่ ม.6 เป็นวันสุดท้ายที่ปั้นแป้งจะได้เจอพี่วาโย เพราะเขาต้องไปต่อที่มหาวิทยาลัย ปั้นแป้งตั้งใจนำดอกกุหลาบสีแดง พร้อมช็อกโกแลตมาสารภาพรักกับชายหนุ่ม โดยมีเหล่าเพื่อนสนิทของเธอ อันได้แก่ ปลายฟ้า นิสัยแก่นกล้าไม่กลัวใคร พี่สาวฝาแฝดของพาฝันที่นิสัยต่างกันสุดขั้วเพราะพาฝันจะเรียบร้อยขี้อาย และ นาเดียร์ สาวห้าวประจำกลุ่มที่นิสัยลุยๆเหมือนผู้ชาย ปั้นแป้งแอบดักรออยู่ตรงนั้นจนกระทั่งชายหนุ่มเดินมาใกล้ถึงตรงที่ปั้นแป้งแอบรออยู่ " มาแล้ว มาแล้ว " นาเดียร์กระซิบ จนกระทั่งวาโยเดินมาพร้อมกับเพื่อนของเขา มี ตะวัน อิท แดนเทพ และ ไบร์ท กลุ่มวาโยและเพื่อนเดินเลยปั้นแป้งไปนิดนึง หญิงสาวจึงออกมาและเรียกเขาไว้ " พี่วาโยคะ " ชายหนุ่มหันมามองสายตาเรียบนิ่ง ในขณะที่ปั้นแป้งใจเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น หน้าแดงด้วยความเขินอาย เธอพยายามรวบรวมความกล้าที่จะมองหน้าชายหนุ่มตรงๆ " มีอะไรเหรอครับ " เขาถามน้ำเสียงเรียบนิ่ง " คือ ๆๆๆ หนูๆๆๆ .. " ปั้นแป้งเสียงสั่น แดนเทพ หนุ่มหล่อในกลุ่มอีกคนยิ้มและอดที่จะแซวไม่ได้ " หึ .. อ่างเยอะนะครับน้อง " ปั้นแป้งยิ้มแห้งๆ พยายามตั้งสติ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดออกมาให้จบทีเดียว " หนูชอบพี่วาโยค่ะ " พูดออกไปแล้ว หน้าร้อนผ่าวแดงซ่านไปถึงใบหู " โห .. ใจกล้าว่ะ " ไบร์ท เอ่ยแซวเด็กรุ่นน้อง " แต่พี่ไม่ได้ชอบน้อง " วาโยมองด้วยสายตาเรียบเฉย ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แล้วก็หันหลังเดินไปไม่สนใจหญิงสาว ไม่สนใจที่จะรับดอกกุหลาบหรือช็อคโกแลตที่หญิงสาวตั้งใจเอามาให้ ปั้นแป้งหน้าชา อึ้งไป ข้างนอกนิ่งแต่ข้างในโครตเจ็บ ตะวัน เพื่อนในกลุ่มของวาโย มองปั้นแป้งอย่างรู้สึกสงสาร จึงพูดออกไปเพื่อให้หญิงสาวทำใจ " ไอ้โยมันมีคนที่มันชอบอยู่แล้ว อย่าสนใจมันเลย มันไม่ใช่คนโลเลหรอกนะ " ตะวันพูดจบก็เดินตามกลุ่มเพื่อนไป ปั้นแป้งจุก น้ำตาเริ่มเอ่อ รักแรกจบลงไม่เป็นท่า หน้าแตกซะอีก ' เขามีคนที่ชอบอยู่แล้วงั้นเหรอ ' " เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ทำไมเราไม่เคยรู้วะ " นาเดียร์พูดกับเพื่อนๆในกลุ่ม หนุ่มฮอตขนาดนี้ มีคนที่แอบชอบแต่กลับไม่มีใครรู้เลยเหรอ แปลกเนอะ " เค้าอาจกำลังจีบแล้วเราไม่รู้ก็ได้ " พาฝันออกความเห็น " หรือว่าจะเป็นพี่ลดา เพื่อนรุ่นเดียวกับพี่วาโยที่อยู่คนละห้องอ่ะ เพราะเคยเห็นพี่วาโยชอบไปป้วนเปี้ยนอยู่หน้าห้องพี่ลดาประจำ แล้วพี่ลดาเค้าก็เป็นดาวเด่นของโรงเรียนด้วยนะ หนุ่มๆจีบตรึมเลย " ปลายฟ้าลองถามให้เพื่อนๆได้คิด ทุกคนต่างพยักหน้า แต่คงลืมไปว่า ปั้นแป้งกำลังร้องไห้เสียใจอยู่ มีแต่ปั้นแป้งที่ตอนนี้อยู่ในอาการจุก ชาจนพูดไม่ออก สมองก็ไม่ทำงาน เธอเดินหันหลังไปเข้าห้องน้ำ ไม่สนใจสิ่งที่เพื่อนพูดอีกเลย น้ำตาเอ่อล้นอย่างห้ามไม่ได้ เพื่อนจึงเดินตามเข้าไปปลอบ " แป้ง ไม่เป็นไรนะ หน้าตาสวยๆอย่างแก หากี่คนก็ได้ อย่าไปสนใจเลย " ปลายฟ้ากอดปลอบเพื่อนที่กำลังร้องไห้ไม่หยุด " พวกเราจะอยู่ข้างๆแกเองนะ " พาฝันพูดพร้อมเอามือลูบหลังเพื่อน ในขณะที่นาเดียร์เอื้อมมือไปลูบหัว ' เจ็บอ่ะ ' ปั้นแป้งไม่ใช่คนขี้เหร่ เธอสวยน่ารักตามวัย ผิวขาวอมชมพู ถึงผมจะสั้นเพราะอยู่แค่ ม.3 ก็ไม่ได้ทำให้เธอดูเด๋อด๋าเลย แต่ออกจะน่ารักมากๆ ปั้นแป้งเป็นลูกสาวคนโตของคุณหมอธีรเดช ศัลยแพทย์กระดูกและข้อที่เก่งมากๆ ในจังหวัด เธอมีน้องชายอีกคนชื่อปกป้อง ปั้นแป้งห่างกับน้องชาย 4 ปี ตอนนี้ปกป้องกำลังจะขึ้น ม. 1 ส่วนแม่เป็นอดีตพยาบาลที่ผันตัวออกมาทำหน้าที่แม่บ้านดูแลลูกและสามี ปั้นแป้งจะมีความเป็นพี่ที่ดีคอยช่วยแม่ดูแลน้อง เพราะแม่จะสอนให้เป็นตัวอย่างที่ดีให้น้อง เธอจึงมีเหตุผลเสมอไม่ว่าจะทำอะไร เข้มแข็งมาก จิตใจเด็ดเดี่ยว ไม่เคยกลัวใคร กล้าคิดกล้าทำ กล้าตัดสินใจ เรียกว่าเป็นผู้หญิงอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอนะ ปั้นแป้งกลับบ้านด้วยสีหน้าเศร้าหมอง แต่ต้องฝืนทำเป็นยิ้มเพราะไม่อยากให้ผู้เป็นแม่ไม่สบายใจ " กลับมาแล้วเหรอลูก หิวมั้ย " " ไม่หิวจ๊ะ " ความผิดปกติของลูกสาว ทำไมผู้เป็นแม่จะไม่รู้ เธอเลี้ยงของเธอมา ทำไมจะไม่รู้ว่าลูกเป็นยังไง ปกติปั้นแป้งเป็นเด็กร่าเริง ยิ้มง่าย พูดเก่ง แต่วันนี้มันผิดปกติ แถมตาก็ออกแดงๆ " เป็นอะไรรึเปล่าลูก " " ..... " เพียงคำถามด้วยความห่วงใยของผู้เป็นแม่ ก็ทำให้ปั้นแป้งสะอึกจนพูดไม่ออก " มีอะไรลูก เล่าให้แม่ฟังได้นะ " บ้านคือเซฟโซนที่ดีที่สุด เธอมั่นใจ เพราะพ่อแม่พร้อมรับฟังและให้คำปรึกษาที่ดีได้ทุกเรื่อง ปั้นแป้งตาแดง น้ำตาเริ่มเอ่อ " แป้งอกหักอ่ะแม่ แป้งพยายามทำให้เค้าชอบแป้ง แต่เค้าไม่ชอบ แป้งไม่ดีเหรอ ฮือ~ " " โถ่ แม่นึกว่าเรื่องอะไร อกหักเรื่องปกติ ลูกยังเด็ก ยังต้องเจอใครอีกเยอะเลย โตไปอาจได้เจอคนที่ดีกว่านี้ก็ได้ " ปั้นแป้งกอดผู้เป็นแม่ ในขณะที่ผู้เป็นแม่กอดตอบพร้อมกับลูบหัวลูกสาว ถ่ายทอดความรักความอบอุ่น ความเข้าใจผ่านอ้อมกอดนั้น " คุณค่าของผู้หญิงอยู่ตรงไหนรู้มั้ย " " .... " ปั้นแป้งผละกอดส่ายหน้า สะอึกสะอื้น มองผู้เป็นแม่แต่น้ำตายังนองหน้า ผู้เป็นแม่จึงเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่แก้มอย่างแผ่วเบา " ผู้หญิงทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง คุณค่านั้นจะเพิ่มหรือลด อยู่ที่ตัวเราว่าจะเลือกให้เป็นแบบไหน การรักตัวเอง และเลือกที่จะเป็นตัวของตัวเองนี่คือคุณค่าของเรา อย่าคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ การคิดว่าตัวเองไม่ดีพอ คือการด้อยค่าตัวเอง ขนาดเรายังดูถูกตัวเองแล้วคนอื่นจะเห็นค่าได้ยังไงลูก รักคนที่เค้ารักเรา เลือกคนที่เค้าเห็นค่าของเราสิลูก ถ้าเราพยายามทำให้เค้ารัก จนเสียความเป็นตัวเอง วันนึงเราเนี่ยแหละจะเหนื่อยกับการพยายามเป็นคนที่เค้าสนใจ และเค้าก็จะเบื่อเมื่อเราไม่สามารถเป็นในสิ่งที่เค้าอยากให้เราเป็นได้ สุดท้ายมันก็จะไม่มีความสุขด้วยกันทั้งคู่ ให้เวลานำพาคนที่เห็นค่ามาให้เราเอง ไม่ต้องรีบไปหรอกลูก ให้ชีวิตมันค่อยเป็นค่อยไปดีกว่านะ " ปั้นแป้งหยุดคิด หยุดร้องไห้ เธอเข้าใจแล้ว หลังจากที่ ปั้นแป้งได้ฟังคำสอนของผู้เป็นแม่ เธอร้องไห้ครั้งเดียวแล้วตัดสินใจ Move on ทันที เธอจะไม่เสียน้ำตาไปฟรีๆ อย่างน้อยเธอต้องได้อะไรดีดีกลับมา เช่น สติที่จะรักตัวเองให้มากขึ้น ' เพราะคุณค่าของเรามันอยู่ตรงนี้ ' ปั้นแป้งจัดการบล๊อกเฟสวาโย อันเฟรนด์อินสตาแกรม เพจทุกเพจที่เขาสร้าง ปั้นแป้งเลิกติดตาม เลิกสืบ เลิกส่อง เลิกเม้นท์ หันมาตั้งหน้าตั้งตาเรียน และสนใจเรื่องของตัวเอง ไม่สนใจแม้กระทั่งคนที่มาจีบ เพราะเธอยังไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ ฝากติดตามด้วยจ้า ทุกคอมเม้นท์คือกำลังใจ .................... 🥰🥰🥰🥰🥰🥰 ......................