ตื๊อรัก ... รุ่นน้อง

4 ปีต่อมา

4 ปีต่อมา

" ทำไมไม่เรียนใกล้ๆบ้านล่ะลูก แม่เป็นห่วง "

ชุติมา แม่ของปั้นแป้งคุยกับลูกสาวคนเดียวที่สอบเข้าคณะบริหารธุรกิจไกลบ้าน

" ก็สอบติดที่นู่นนี่คะก็ต้องไป "

" ก็รอสอบใหม่ไม่ได้เหรอลูก "

" แป้งว่ามันเสียเวลานะคะแม่ แม่ไม่ต้องห่วงนะ แป้งจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุด จะโทรหาแม่ทุกวันเลย "

ปั้นแป้งกอดผู้เป็นแม่ ในขณะที่ผู้เป็นแม่ก็กอดตอบมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด

" ลูกโตแล้วน่าคุณ อย่าห่วงเลย อีกอย่างเพื่อนๆในแก๊งก็ได้อยู่ที่เดียวกันหมดไม่ใช่เหรอ "

ผู้เป็นพ่อเดินลงมาจากบนบ้านได้ยินบทสนทนาตั้งแต่เดินลงบรรใดมา

" ใช่คะพ่อ เดี๋ยวแป้งว่าจะไปเช่าคอนโดอยู่ห้องใกล้ๆกันด้วย "

ปั้นแป้งทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่เป็นการปลอบใจ

" แล้วจะไปเมื่อไหร่ลูก " ผู้เป็นแม่เอ่ยถาม

" แป้งว่าจะไปก่อนมหา'ลัยเปิดซักอาทิตย์จ๊ะ ต้องไปหาคอนโดด้วย จะได้ทำความคุ้นเคยกับสถานที่ด้วย แล้วก็จะเข้าไปดูในมหา'ลัยซักหน่อย นัดปลายฟ้ากับพาฝันไว้แล้ว ส่วนนาเดียร์น่าจะไปทีหลัง "

" แล้วห้องหับอยู่กันยังไงลูก " ผู้เป็นแม่ก็อดห่วงไม่ได้เนอะ

" แป้งว่าจะอยู่ห้องละ 2 คนจ๊ะ อยู่ใกล้ๆกัน อุ่นใจดี "

" พ่อก็ว่าอย่างงั้น แม่เค้าจะได้เลิกห่วงด้วย "

..................

จนกระทั่งถึงวันเดินทาง

ปั้นแป้ง ปลายฟ้า และพาฝันมานัดรวมพลกันที่บ้านปั้นแป้ง ปั้นแป้งขับรถไปเอง เช่นเดียวกับสองสาวฝาแฝดก็ขับรถไปเองเหมือนกัน ส่วนนาเดียร์น่าจะตามไปอีก 2-3 วัน

" แป้งไปนะแม่ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ แป้งจะโทรหาทุกวันเลย "

" ขับรถดีดีนะลูก ถึงแล้วโทรหาแม่ด้วยนะลูก " ผู้เป็นแม่อวยพรให้ลูกสาวและเพื่อนๆของปั้นแป้งด้วย

" เดินทางปลอดภัยกันนะลูกนะ " ผู้เป็นพ่ออวยพรให้อีกคน สองสาวฝาแฝดยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม

ปั้นแป้งกอดหอมผู้เป็นพ่อและแม่ และไม่ลืมที่จะกอดน้องชาย ก่อนจะสั่งเสียน้องชายที่ตอนนี้อยู่ ม.4 แล้ว

" อย่าดื้อล่ะ ดูแลแม่ด้วย ตั้งใจเรียนนะ "

" ครับ "

รถหรูสองคันแล่นออกจากบ้านปั้นแป้งทันที กินเวลาประมาณ 4 ชั่วโมง จนมาถึงคอนโดแห่งหนึ่ง

ปั้นแป้งลงจากรถ พร้อมกับปลายฟ้าและพาฝันที่ลงมาด้วยกัน

" ที่นี่แหละ ใกล้มหา'ลัยที่สุดละ เดี๋ยวลงไปติดต่อก่อนว่ามีห้องว่างมั้ย "

สามสาวจึงพากันเดินไปที่ลอบบี้ ติดต่อเคาท์เตอร์

" มีห้องว่างติดกัน 2 ห้องมั้ยคะ "

" เดี๋ยวขอเช็คสักครู่นะคะ "

พนักงานกดแป้นพิมพ์หน้าจอคอมซักพักก่อนจะเงยหน้าพูดอย่างยิ้มแย้ม

" มีชั้น 18 ค่ะ ห้อง 1815 กับ 1814 เดือนละ 17,000 มี 2 ห้องนอน ค่ะ "

ปั้นแป้งพยักหน้า

" เอาค่ะ "

" คุณลูกค้าแจ้งเช่า 2 ห้องนะคะ จ่ายล่วงหน้า 1เดือนราคา 17,000 พร้อมมัดจำห้องละ 10,000 บาท

รวมจ่ายห้องละ 27,000 / 2 ห้องรวม 54,000 บาทค่ะ "

สามสาวต่างควักเงินออกมานับก่อนจะวางลงตรงหน้าเคาท์เตอร์ จากนั้นพนักงานก็ยื่นคีย์การ์ดให้ 2 ใบ พร้อมใบเสร็จค่าเช่าห้องและค่ามัดจำ

" คุณลูกค้าขึ้นลิฟท์ด้านนี้ไปที่ชั้น 18 นะคะ ห้องจะอยู่ทางซ้ายมือ รบกวนคุณลูกค้าจดเลขทะเบียนรถด้วยนะคะ เดี๋ยวทางเราจะทำบัตรจอดรถให้ลูกค้าด้วยค่ะเพื่ออำนวยความสะดวกให้คุณลูกค้า "

" ได้ค่ะ "

เสร็จเรียบร้อยสามสาวจัดการลากกระเป๋าขนของขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น 18 พอลิฟท์เปิดออก ทางก็แยกเป็น 2 ทาง ปั้นแป้งและเพื่อนเดินแยกไปทางซ้ายตามที่พนักงานบอก ในขณะที่สามสาวกำลังเดินหาห้องอยู่นั้น มีกลุ่มชายวัยรุ่นเดินมากำลังจะเข้าลิฟท์ ในขณะที่กลุ่มของปั้นแป้งหันหลังเดินไปอีกทาง

" ไอ้โยสาวคนเมื่อคืนเป็นไง "

" หึ .. งั้นๆ ดูแล้วน่าจะโดนมาไม่น้อยว่ะ "

ปั้นแป้งหันไปมองแต่ลิฟท์ปิดไปแล้ว

' คนชื่อโยไม่ได้มีคนเดียวซักหน่อย คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง '

ปั้นแป้งลากกระเป๋าไปที่ห้อง 1815 ส่วนสองสาวฝาแฝดอยู่ห้อง 1814 สามสาวจัดการเก็บของเข้าที่ ในขณะที่ปั้นแป้งกำลังจัดของเธอ ไม่ลืมที่จะโทรบอกผู้เป็นแม่

( ฮัลโหลแป้งลูก )

" แป้งถึงแล้วนะคะแม่ "

( ถึงแล้วเหรอลูก เป็นยังไงบ้าง )

" แป้งได้คอนโดอยู่ไม่ไกลมหา'ลัยเท่าไหร่ สะดวกสบาย ระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ "

( จ้าลูก แล้วกินข้าวรึยัง )

" ยังเลยค่ะแม่ จัดของเสร็จก็ว่าจะออกไปหาอะไรกินเหมือนกัน "

( จ้าลูกแม่ ดูแลตัวเองด้วยนะลูก )

" ค่ะ แม่ก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ รักแม่นะคะ "

( รักลูกเหมือนกันจ๊ะ )

หลังจากวางสายผู้เป็นแม่ นาเดียร์ก็โทรเข้ามาพอดี

" ว่าไงจ๊ะเพื่อนรัก "

( ถึงยัง )

" ถึงแล้วกำลังจัดของ "

( เหรอ ห้องเป็นไง )

" กว้างขวาง ดีเยี่ยม อยู่ชั้น 18 มี 2 ห้องพอดี ห้อง 1815 ฟ้ากับฝันอยู่ห้อง 1814 แล้วแกจะมาวันไหน "

( น่าจะพรุ่งนี้เลย )

" เออ ขับรถดีดีล่ะ "

( จ้า )

..................

2 วันต่อมา

นาเดียร์ขับรถมาถึงคอนโดตามพิกัดที่ปั้นแป้งส่งให้ เมื่อมาถึงก็ตื่นเต้นดีใจเพราะห้องเป็นกระจกกลางคืนเห็นแสงไฟตอนกลางคืนสวยงามมาก

" หูยยยย แป้ง ห้องสวยมาก วิวก็สวย "

" ห้องนอนแกอยู่ทางนู้น "

" เออๆ ฉันไปเก็บของก่อน เดี๋ยวออกไปหาอะไรกินกัน "

4 สาวลงลิฟท์จากชั้น 18 ลงไปหาของกิน เรียกว่าเป็นย่านถนนคนเดินก็ว่าได้ ของกินเยอะมาก

" จะอ้วนก็คราวนี้แหละ " ปลายฟ้าบ่นอุบ

" เหมือนว่าตอนนี้ไม่ค่อยอ้วนเลยเนอะ "

นาเดียร์แหย่เพื่อน

" หยุดพูดไปเลยนะ รับไม่ได้ แง๊ๆๆๆ " เพื่อนซี้เฮฮา แหย่กันได้ตลอด

" เดียร์ก็ไปแกล้งมัน หยุดทะเลาะกันเลย " ปั้นแป้งดุเพื่อน

สี่สาวเดินมาหยุดที่ร้านอาหารตามสั่ง ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะ จัดการสั่งอาหารของใครของมัน ระหว่างนั่งรอก็หาเรื่องคุยกัน

" ฟ้าฝน ถามหน่อยดิ ทำไมพวกแกเรียนคนละสายกันล่ะ เป็นแฝดหน้าเหมือนกัน แต่นิสัยไม่เหมือนกัน เรียนก็ไม่เหมือนกันอีก "

นาเดียร์ตั้งคำถาม เพราะสองแฝดต่างกันสุดขั้วจริงๆ

" ฝันชอบงานบริหารน่ะ ส่วนฟ้าเค้าชอบวาดรูป ออกแบบอะไรพวกนี้ เค้าอยากเป็นนักออกแบบเสื้อผ้าเครื่องประดับอะไรพวกนี้ งานแบบนี้ฟ้าเค้าถนัดอยู่แล้ว แล้วเดียร์ทำไมเลือกเรียนมนุษย์ศาสตร์ล่ะ "

พาฝันถามนาเดียร์บ้างเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าทำไมเลือกเรียนสายนี้ นาเดียร์เลือกเรียนคณะมนุษย์ศาสตร์ สาขาภาษาและวัฒนธรรม

" ลูกสาวท่านฑูต จะเรียนอะไรได้ล่ะ "

ปั้นแป้งพูดเหมือนรู้ใจ เพราะน่าเดียร์เป็นคนพูดเก่ง ชอบพบปะผู้คน การเจรจาอะไรหลายๆอย่างไว้ใจนาเดียร์ได้เลย

" รู้ใจ น่ารัก ใช่ เคยไปกับพ่อบ่อยๆแล้วชอบน่ะ เจอคนเยอะ หลากหลายภาษา ชอบคุย ต่อไปอาจเป็นอาจารย์มหาลัยด้วย "

ปั้นแป้งและพาฝันชอบงานบริหารและการจัดการมากกว่า

การสนทนาจบลงเมื่ออาหารและเครื่องดื่มถูกยกมาเสริฟตรงหน้าสี่สาว

สี่สาวทำความคุ้นเคยกับสิ่งแวดล้อมรอบๆคอนโด ไปที่มหา'ลัย จนทั้งหมดรู้สึกคุ้นเคยและคุ้นชินกับสถานที่ ปั้นแป้งไม่ลืมที่จะโทรหาผู้เป็นแม่ทุกวัน

เวลาผ่านไปจนกระทั่งใกล้เปิดเทอม

" ตื่นเต้นอ่ะ " พาฝันอดที่จะกังวลไม่ได้ แต่โชคดีหน่อยที่เธอมีปั้นแป้งเรียนคณะเดียวกัน

" ก็ตื่นเต้นเหมือนกันแหละ แกยังโชคดีมีเพื่อน ฉันกับฟ้าต้องไปหาเพื่อนใหม่อ่ะ " นาเดียร์ถึงจะสายลุยขนาดไหนก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้เหมือนกัน

" เราก็ตื่นเต้นเหมือนกันทุกคนแหละ ค่อยไปหาเพื่อนใหม่เอา "

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ^_^