ตื๊อรัก ... รุ่นน้อง

ตามส่อง ตามสืบ

สี่โมงเย็น ปั้นแป้งและพาฝันมานั่งรอปลายฟ้ากับนาเดียร์แถวๆลานจอดรถ

" พรุ่งนี้ต่างคนต่างมานะ จะได้ไม่ต้องรอกัน แป้งอยากนอนแล้วอ่า เหนื่อยมากเลย รุ่นพี่สั่งพรุ่งนี้เตรียมชุดมาเปลี่ยน เผื่อเลอะ จะเจออะไรอีกอ่ะ "

ว่าแล้วร่างของปั้นแป้งก็ไหลไปตามโต๊ะ พาฝันเลยเรียกสติ

" แป้งๆอย่าพึ่งนอน มากันแล้ว " ปั้นแป้งเงยหน้าขึ้นมอง สภาพไม่ต่างกัน แทบจะคลานมา

" โห สภาพเพื่อนฉันนี่ไปรบที่ไหนกันมา "

พาฝันพูดขำๆ คือวันแรกของการเปิดเทอม มันเหนื่อยยังไง เหนื่อยหาห้อง ไม่พอ เลิกเรียนมาเหนื่อยรับน้องอีก

" หาห้องไม่เจออ่า เข้าสายเลย บ่ายก็ให้เต้นอะไรก็ไม่รู้ " ปลายฟ้านั่งหน้าบูด

" พอกันเลย " นาเดียร์บ่น

" ไม่มีเพื่อนเลยเหรอ " พาฝันถาม

" มี ก็มาจากต่างจังหวัดกันหมด วิ่งหาห้องกันสายด้วยกันไง ความประทับใจเมื่อแรกเจอ "

ปลายฟ้ายิ้มหวาน สายตาเพ้อฝัน คำพูดดูประชดประชัน

" ฝันมีอะไรจะบอก "

ปั้นแป้งนิ่งเฉย เพราะพอจะเดาได้ว่าพาฝันจะบอกอะไรเพื่อน กลุ่มนี้ไม่มีความลับต่อกันอยู่แล้ว เลยปล่อยให้พาฝันพูดไป

ทำเอาทั้งปลายฟ้าและนาเดียร์หูผึ่งตั้งหน้าตั้งตาฟัง

" พี่วาโยอยู่ที่นี่ "

" เฮ้ย !! ... "

ทั้งปลายฟ้าและนาเดียร์ร้องออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

" และยิ่งไปกว่านั้น ... "

พาฝันเว้นวรรค จนปลายฟ้าและนาเดียร์หงุดหงิด

" อะไรเล่าจะเว้นไว้ทำไม พูดสิ "

นาเดียร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์

" ยิ่งไปกว่านั้นคือ เรียนคณะเดียวกับปั้นแป้งด้วย "

" เฮ้ย !! ... " ร้องออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายอีกแล้ว

" แป้งแกว่าไง แกโอเคมั้ย"/" ย้ายเลยมั้ย ย้ายตอนนี้ทันมั้ย "

2 เพื่อนรักต่างเข้ามาดูปั้นแป้งด้วยความเป็นห่วง จับหน้าลูบผม มันเกินเบอร์มาก ยิงคำถามจนปั้นแป้งตอบไม่ทัน

" เดี๋ยวๆๆๆๆ หยุดก่อนเพื่อนรักทั้งสอง "

เอาจริงๆคือปั้นแป้งไม่ได้สนใจฟังด้วยซ้ำ เธอไม่สนใจเลยว่าเขาจะเรียนอะไรที่ไหนยังไง เพราะเธอถือว่าเธอจบแล้ว ไม่มีอะไรติดค้าง เธอมีคุณค่าในแบบของเธอ

" แป้งสบายดี แป้งไม่เป็นอะไรเลย "

ปั้นแป้งผายมือให้เพื่อนดูชัดๆว่าเธอไม่เป็นอะไรจริงๆ

" แกแน่ใจนะ " ปลายฟ้าถาม มองหน้าเพื่อนอย่างไม่แน่ใจ แต่ปั้นแป้งพยักหน้า

" แกลืมเค้าได้จริงๆเหรอ " นาเดียร์ถาม

" แล้วมันมีประโยชน์อะไรที่เราต้องไปคิดถึงล่ะ ในเมื่อเค้าไม่ได้ชอบเรา แป้งมูฟออนมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว แป้งก็ต้องหาคนที่คู่ควรสิ คุณค่าที่แป้งคู่ควร ไม่ใช่ๆ คุณค่าที่คู่ควรกับแป้งต่างหากล่ะ "

เพื่อนๆต่างขำสบายใจที่ปั้นแป้งไม่ได้คิดอะไรแล้ว

" เก่งว่ะเพื่อนฉัน พวกเรารักแกนะ พวกเราจะเป็นกำลังใจให้แกเสมอนะ " ปั้นแป้งยิ้มอย่างซาบซึ้งใจ ในทุกช่วงเวลาทั้งสุขและทุกข์ เพื่อนจะอยู่เคียงข้างกันเสมอ เพื่อนทั้งสามรุมกอดปั้นแป้ง โดยไม่รู้ว่าทุกๆบทสนทนาวาโยกับเพื่อนได้ยินทั้งหมด

วาโยกับเพื่อนกำลังจะกลับบ้านเหมือนกัน เขากำลังเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่ที่เดียวกัน แต่พอมาถึงเห็นปั้นแป้งนั่งอยู่กับพาฝัน เลยซุ่มดูว่าเธอมารอใคร จะว่าแอบฟังเหรอ ก็ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่มันได้ยินไปแล้ว

" กลับกันเถอะ " ปั้นแป้งชวน

" หาอะไรกินก่อนมั้ย " นาเดียร์ถาม

" ก็ดีนะ ทั้งเหนื่อยทั้งหิว " ปลายฟ้าบอก

" พรุ่งนี้คงต่างคนต่างมา เพราะเลิกไม่ตรงกันแน่ ใช่มั้ย แต่ฝันไปกับแป้งได้ "

" ก็คงงั้นแหละ ไปกลับเถอะ อยากพักแล้ว "

สี่สาวเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที โดยมีกลุ่มของวาโยขับตามไปด้วย

ภายในรถของวาโย

" ไอ้โย มึงจะตามน้องเค้าทำไมวะ "

เสียงแดนเทพโวยวายเมื่อเพื่อนเอาแต่ตามรุ่นน้องคนนี้ เขาเองก็จำได้ว่ามันปฏิเสธน้องไปแล้ว

" ไหนมึงบอกไม่ชอบเด็ก "

ตะวันตั้งคำถาม ตอนนั้นที่วาโยปฏิเสธปั้นแป้งไป เพราะเคยบอกว่าไม่ชอบเด็ก ตอนนั้นลดามาจีบวาโย มันแค่อยากลองมีแฟน จริงๆคนมาจีบมันเยอะ แต่เลือกลดาเพราะสวยและอยากเอาชนะคนอื่นเพราะลดาก็มีคนมาจีบเยอะเหมือนกัน จนได้เป็นแฟนตอนก่อนจะสอบปลายภาค สุดท้ายเลิกกันจริงๆตอนวาโยอยู่ปี 3 เพราะวาโยไม่ชอบนิสัยลดาชอบโวยวาย ฟุ้งเฟ้อ เอาแต่ใจ บางทีก็น่ารำคาญแต่ก็ทนคบไป

พูดงายๆ ผู้หญิงอย่างลดามีดีแค่สวยแค่นั้นแหละ แต่ไม่มีเสน่ห์ดึงดูดอะไรเลย

สุดท้ายเขาจับได้ว่าลดานอกใจเขา วาโยก็ให้โอกาสลดาหลายครั้งแต่ลดาก็ยังมีคนอื่นเรื่อยๆ จนวาโยเบื่อหน่ายเลยตัดสินใจเลิกเด็ดขาด

" เด็กอาจดีกว่าก็ได้นี่ แล้วมึงดูดิ ตอนนี้น้องไม่ใช่เด็กแล้วนะ "

วาโยมองด้วยสายตาแพรวพราว ทั้งหน้าอกหน้าใจ ใหญ่โตขนาดนั้น เอวคอด ผิวก็สวย หน้าก็สวย

" มึงคิดอะไร " ตะวันถาม

" คิดอะไร แค่บอกว่าน้องไม่ใช่เด็กคิดอะไร มึงนี่ "

" แล้วมึงคิดว่าน้องเค้าจะกลับมาชอบมึงเหรอวะ ดูน้องเค้าไม่สนใจมึงซักนิดเลย ผิดกับตอนนั้นเลยนะเว้ย " ไบร์ทเองก็ไม่เข้าใจเพื่อนเขาเลย แต่วาโยนิ่งเฉย ยังคงตามปั้นแป้งและเพื่อนไปจนถึงคอนโด และต้องแปลกใจอีกครั้ง

" นี่มันคอนโดพ่อมึงนี่ อย่าบอกนะว่าน้องก็อยู่ที่นี่ "

ทำเอาวาโยยกยิ้ม

" หึ แบบนี้สิ จะได้ง่ายขึ้นเยอะเลย "

เขาจอดรถที่ประจำของเขาทันที แอบเดินตามไปโดยไม่ให้สาวๆรู้ เขารอจนกระทั่งปั้นแป้งและเพื่อนขึ้นลิฟท์ไป วาโยจึงเข้าไปถามพนักงานที่เคาท์เตอร์

" คุณกิ่งครับ "

" คุณวาโยมีอะไรให้ดิฉันรับใช้เหรอค่ะ "

" ผู้หญิง 4 คนที่เดินขึ้นลิฟท์ไปเมื่อกี้อยู่ชั้นไหนครับ "

" อ๋อ พึ่งมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว อยู่ชั้น 18 ค่ะ เค้ามาขอเช่า 2 ห้องติดค่ะ พอดีมีห้องติดกันอยู่ชั้น 18 ชั้นเดียวดิฉันเลยให้อยู่ชั้นนั้น "

วาโยพยักหน้าเข้าใจ

" มากันกี่คนครับ "

" 4 คนค่ะ "

" มีผู้ชายมั้ย "

" ไม่มีค่ะ "

" ห้องไหนครับ "

" 1814 กับ 1815 ค่ะ "

" ขอบคุณครับ "

พนักงานมองอย่างแปลกใจ ปกติวาโยไม่เคยถามถึงผู้มาใช้บริการละเอียดขนาดนี้ แต่เพราะวาโยเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของคอนโด เธอจึงบอกหมด ด้วยคิดว่าเจ้านายถามเพราะไม่คุ้นหน้า

" ถามละเอียดอะไรขนาดนั้นวะ " ไบร์ทสงสัย

" มึงคิดจะทำอะไรไอ้โย " แดนเทพเองก็สงสัยว่าเพื่อนเขาคิดจะทำอะไร

คงมีแต่ตะวันที่พอจะเดาออกว่าไอ้เพื่อนคนนี้มันคงจะเอาจริง เพราะปกติวาโยไม่เคยเข้าหาผู้หญิง ที่ตกลงเป็นแฟนลดาเพราะลดาเป็นฝ่ายเข้ามาจีบวาโย ไอ้โยมันแค่อยากลองมีแฟนแค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรมากมาย แต่พอวาโยคิดจะจริงจังลดาดันมานอกใจเขา ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่หลายครั้งแล้ว

ในขณะที่วาโยคิดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ

' ชั้นเดียวกันด้วย ไม่มีผู้ชาย หมายความว่าไม่มีแฟน '

เพื่อนเขาต่างมองอย่างสงสัยว่าเพื่อนเขามันคิดจะทำอะไรกันแน่

" ทำไรกันวะ ? "

อิทเป็นคนเดียวที่เลือกเรียนสถาปัตย์ พึ่งเลิกคลาสกลับมาที่คอนโดเห็นเพื่อนมายืนออกันที่หน้าล็อบบี้ถามขึ้นอย่างสงสัย

" รอมึงมั้ง " แดนเทพประชด

" ต๊าย !! รออิทเหรอฮ้า ไปไป จะกระแทกให้ตูดบานเลย " อิทตอบด้วยท่าท่างสะดีดสะดิ้งน่าตบมาก

" ไอ้สัส !! ขนลุก " แดนเทพพูดพลางถอยไปหลบหลังตะวัน ทำเอาเพื่อนๆหัวเราะขำกับอาการกวนตีนของเพื่อนแต่ละคน ห้าหนุ่มจึงขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องของตัวเอง