"ขอโทษจริงๆนะที่ไม่ได้บอกก่อน"
"ไม่เป็นไรเอ่อ...อันที่จริงเรามากกว่าที่ต้องขอโทษโมน่ะนะ"
"ไม่ต้องขอโทษหรอกใครๆก็คิดกันแบบนั้น"
เหมที่กำลังยืนกินน้ำอยู่หน้าตู้เย็นเหลือบมองฉันนิดๆหลังจากที่ดิวกลับแล้วเราก็กินกันเสร็จแล้วฉันจึงมาล้างจานขณะที่ตอนนี้โนริก็กำลังนั่งเล่นฟิกเกอร์อยู่ในห้องของเหม
"ทำไมว่างั้น"
ฉันหันมองเหมก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆไม่คิดจะตอบแต่เพราะสายตาเรียบนิ่งที่กำลังมองมาอย่างรอคำตอบมันทำให้ฉันค่อยๆวางจานที่ล้างเสร็จลงข้างๆและหุบยิ้มช้าๆ
"ทำไม?"
"ไม่มีอะไรมากหรอก"
"มีสิ หน้าโมมันบอกว่ามี"
ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันช้าๆพร้อมกับหลบสายตาที่กำลังมองมาอย่างรอคำตอบอยู่อย่างทำอะไรไม่ถูก อันที่จริงฉันไม่ค่อยคุยกับใครเรื่องนี้จะมีบางที่พวกเพื่อนฉันชวนคุยแต่ก็แค่นั้น ในเมื่อปัญหามันแก้ไม่ได้ฉันก็ไม่รู้จะคุยทำไม
"คือ..ปกติเราไม่ค่อยพูดถึงมันเท่าไหร่น่ะ"
"อยากฟัง"
เหมตอบเสียงเรียบแ
