15.01 น.
เอี๊ยด...ฟึ้บ
ฉันรีบลงจากรถหลังจากที่เหมขับมอไซคันใหญ่ของเขามาจอดที่หน้าร้านที่ฉันทำงานพิเศษฉันถอดหมวกออกก่อนจะเอ่ยขอบคุณคนที่ขับมาส่งเบาๆไม่ได้สบตาและหันเตรียมเดินเข้าร้าน
หมับ!
"เดี๋ยวดิ ทำไมมึงรีบจังวะ?"
"อีกสี่นาทีเราจะสายนะเดี๋ยวโดนหักเงิน"
"ไม่ใช่ไม่อยากอยู่กับกูหรอกนะ"
ฉันส่ายหน้าไปมาช้าๆพร้อมกับพยายามดึงมือตัวเองออกจากมือเหมที่กำลังจับมือฉันไว้แน่น เขาเลิกคิ้วขึ้นนิดๆก่อนจะยิ้มให้ฉันบางๆทำเอาฉันต้องเลี่ยงสายตาจากแววตาเจ้าเล่ห์นั้นอย่างไม่รู้ตัว
"โมจิ"
"อะ...อะไรอีกเล่า!"
"แค่จะบอกว่าเดี๋ยวตอนเย็นไปรับโนริให้ แล้วจะมารับโมไปกินข้าวเย็น"
เหมตอบอย่างกวนๆและยิ้มให้ฉันที่กำลังมองหน้าเขาอยู่ ฉันเม้มริมฝีปากเพราะเผลอนึกอะไรออกซึ่งแค่นั้นมันก็ทำเอาฉันเหมือนจะได้สติขึ้นมาทันทีฉันเลิกคิ้วใส่เหมก่อนจะกระซับสายสะพายกระเป๋าตัวเองแน่น
"ไม่ต้องหรอก"
"ทำไม?"
"มีนัดไม่ใช่นิ
