กำปั้นโน้มใบหน้าลงมาจูบฉันอีกครั้ง มันเป็นจูบที่ทำให้ฉันรู้สึกใจชื้นขึ้นมากว่าเดิมมาก ๆ นานหลายนาทีกว่าที่เขาจะถอนริมฝีปากออก
“หมั้นกันมั้ย ?” เขาถามสีหน้าจริงจัง ฉันทั้งตกใจแต่ก็ดีใจที่ได้ยินคำนี้จากเขา
“บ้า! ทางบ้านนายกับฉันคงได้ช็อคพอดี” แต่ถ้าถามถึงความเป็นจริงแล้ว เราทั้งคู่ยังหมั้นกันไม่ได้หรอก เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างในตอนนี้มันยังไม่พร้อม
“งั้นไปจดทะเบียนกัน”
“หยุดเลย ไม่เอา” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธเขา
“ทำไม” พอฉันปฏิเสธเขาก็ถามเสียงดุทันที
“ถ้าจดทะเบียนแล้ววันหนึ่งไปกันไม่รอดล่ะ”
“พูดเหมือนเธอไม่เคยจดทะเบียนกับฉัน”
“แล้วรอดไม่ล่ะ”
“ตอนนี้รอดแน่ ๆ”
กำปั้นตอบอย่างมั่นใจ แต่ฉันเองนี่แหละที่คิดอะไรไปเรื่อย และคงยังไม่ยอมที่จะจดทะเบียนตอนนี้แน่ ๆ มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยนะ
กว่าฉันจะบอกให้กำปั้นกลับไปได้ก็เกือบครึ่งชั่วโมงเลย เขาดูอาการฉันออกนั่นแหละ และคงไม่อยากให้ฉันคิ
