“ว่าแต่วันนี้รับเด็กเอนฯ เอวหนา มือไม่สวยได้ไหมครับ น้ำแข็งที่ร้านต้องขออภัยด้วยนะครับ ยังมีปัญหาเรื่องก้อนไม่เท่ากันอยู่” ชวีเอ่ยถามเพื่อน ถ้ามันรับปัญหานี้ได้ เขาก็ยินดีบริการ
“เมื่อไหร่ร้านมึงจะปรับปรุงเนี่ย” ภาคบ่นอย่างอารมณ์เสีย คอยดูนะ ถ้าเขามาหุ้นกับมัน เขาจะให้มันซื้อเครื่องทำน้ำแข็งที่ดีๆ ก้อนเท่ากันให้ได้
“เออๆ เรื่องมากฉิบหาย ตกลงมึงจะรับไหม” ชวีเบื่อเพื่อนผู้เรื่องมากของเขาจริงๆ มันเป็นแบบนี้ อารมณ์เสีย เรื่องมากตลอดเวลา เรื่องมากจนเขาเบื่อ แต่ก็ทิ้งมันไม่ได้ รู้ว่าที่มันเรื่องมากเพราะต้องการกลบเกลื่อนความเศร้าของมัน
“เอามาแล้วกัน ร้านมึงทำได้ดีแค่นี้ ดีนะที่ยังมีกำไร” ภาคบ่น จากนั้นก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ชวีถึงกับกัดกราม
“อย่าถือสามันเลย มันบ้า” ภาคีหันมาคุยกับชวี และบอกให้ไปพาเด็กเอนฯ มาให้อย่างที่ภาคสั่งก็แล้วกัน อย่าคิดมาก
เพียงไม่นาน ชวีก็กลับมาพร้อมน้องสองคน คนเดิ
