“นายครับ ความรักนะครับ ไม่ใช่เค้กที่แบ่งกันแล้วจะมีคนได้น้อยได้มาก เราสามารถรักใครเพิ่มหรือเลิกรักใครก็ได้ แต่ก็ใช่ว่าเราจะลดความรักของอีกคนเพื่อไปให้อีกคนนะครับ นายรักคุณน้องด้าแล้ว ก็ยังรักคุณพ่อคุณแม่เท่าเดิมใช่ไหมครับ เราแค่รักกันต่างสถานะเท่านั้นเอง”
“นั่นพ่อแม่ เอามาเปรียบเทียบไม่ได้สิ” ภาคเอ่ยแย้ง
“แต่ความรักของเพื่อนก็ไม่ต่างกันนะครับ จำที่นายเคยลองไปนอนกับคนอื่นแล้วคุณน้องด้าเจอได้ไหมครับ ตอนนั้นคุณน้องด้ายังให้โอกาสนายเลย ตอนนี้ความผิดของเธอน้อยกว่าความผิดของนายตั้งเยอะ แล้วครั้งนี้นายก็ผิดด้วยเหมือนกัน เราเป็นลูกผู้ชาย ถึงจะผิดจะถูก เราก็ต้องง้อนะครับ” ประทีปบอกผู้เป็นนายอย่างใจเย็น เห็นอาการของเจ้านายแล้วบอกเลยว่า ใกล้บ้าเต็มที
ไม่ใช่นายบ้านะ กูเนี่ยจะบ้าตายอยู่แล้ว คนอะไรงอแงยิ่งกว่าเด็ก ประทีปสูดลมหายใจเข้าลึก ตอนนี้เขาอยากกลับบ้านแล้ว คิดถึงเมียใจจะขาด
“กูกลัว มึงไปกับ
