“เอ็ด”
เอียนเรียกชื่อปลายสายทันทีที่อีกฝ่ายรับสายของเขา เอเดรียนที่คงจะรับสายนี้โดยไม่ดูว่าใครโทร.หาตัวเองก็ร้องทักขึ้นอย่างประหลาดใจ
“อ้าวเอียน ว่าไง”
เขาถาม แต่เสียงที่ลอดเข้ามานั้นได้ยินแว่วๆ ถึงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังร้องกรี๊ดๆ อย่างสนุกสนาน ดูท่าพี่ชายของเขาก็คงจะอยู่กับครอบครัวนั่นแหละ
“ช่วงนี้นายติดอะไรหรือเปล่า”
เอียนถามอย่างตรงไปตรงมาหลังจากที่ยิ้มกับเสียงของหลานสาวเมื่อครู่นี้
“ก็ไม่นะ”
เอเดรียนตอบไปตามตรง ตั้งแต่มีลูกมีเมีย เขาก็ไม่บ้าทำงานโหมกระหน่ำเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว งานอะไรเตะให้พวกน้องชายทำได้ก็เตะไป เตะไม่ได้ก็ให้ผู้ช่วยทำแล้วเขาค่อยตรวจอีกที
เอียนพอได้ยินอย่างนั้นก็เริ่มเข้าเรื่องของตัวเองทันที “คือ...ที่โน่นมันมีงานด่วนเข้ามา แต่ฉันไม่อยากทิ้งรสาไว้ที่นี่คนเดียว”
“…แล้วไง”
น้ำเสียงเรียบเฉยของอีกฝ่ายที่ตอบกลับมาทำเอาเขาถึงกับหมดอารมณ์เกรงใจ แล้วจึงไหว้วานอีกฝ่
