เพียงไม่นานอาจารย์ที่ปรึกษาก็ตรงเข้ามาเพื่อทำความรู้จักนักศึกษาปี 1 ที่เข้ามารายงานตัว แน่นอนว่าทุกคนจับตามองหมี่เกี๊ยวเธอสวยอย่างไร้ที่ติจึงเป็นจุดสนใจ ตอนนี้รุ่นพี่ปี 4 อย่างต่อ ก็ดูท่าทางจะชอบพอเธอตั้งแต่แรกพบ เขาคอยยื่นน้ำคอยยื่นผ้าให้ซับเหงื่อเนื่องจากทำกิจกรรมกลางแจ้งที่แสงแดดจ้า "น้องหมี่เกี๊ยวไหวไหมครับ" ต่อถาม "ไม่ไหวเดี๋ยวพี่เรียกกลับร่มให้หมดเลยหมี่เกี๊ยวจะได้พัก" "ไม่เป็นไรค่ะ ท่าทางทุกคนกำลังสนุกกันอยู่" "พี่กลัวน้องเป็นลมวันนี้แดดแรงด้วย" "หนูไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ" "ถ้ามีอะไรบอกพี่ได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ" หมี่เกี๊ยวพยักหน้า เธอเพียงแค่ส่งสายตา แต่เหมือนรุ่นพี่ที่ชื่ออุ้มจ้องมองเขม็งท่าทางไม่ชอบใจ เวลาผ่านไปจนกระทั่งพักเบรกตอนเที่ยงไม่รู้ว่าทำไมไม่มีใครพูดคุยกับเธอเลยแม้แต่น้อย หรืออาจจะเพราะอิจฉาหรือหมั่นไส้ หมี่เกี๊ยวจึงต้องอยู่ลำพังช่วยเหลือตัวเองเท่านั้น ตึก ตึก ตึก "สว