“ว่ามา! ที่เจ้าเอ่ยหมายความว่าอย่างไร” คนตัวโตใช้เสียงดังบังคับนางทันที เพราะจากคำพูดของหานซูอัน ดูนางมั่นใจมากว่าคนที่สั่งลงมือต้องเป็นบิดาเขา
“คุณหนู จวิ้นอ๋องมาแล้วเจ้าค่ะ” ว่านชิงเดินเข้ามารายงาน
ซูอันลุกขึ้นยืนเต็มความสูงที่มี วันนี้นางอยู่ในชุดรัดกุมเหมือนบุรุษ มัดผมขึ้นไปทั้งหมดแล้วปล่อยยาวลงมา เผยใบหน้างามให้เห็นชัดเจน หากไม่ได้ยินคำที่นางเอ่ยเมื่อครู่ ผู้เป็นสามีคงเอาแต่จ้องนางไม่วางตาเป็นแน่
“ซูอันบอกข้ามา ใครเป็นคนทำ” เขาถามย้ำเสียงอ่อนลง
“อยากรู้ ก็ไปถามบิดาท่านดูสิ ว่าหนนี้เขาได้สั่งคนมาเอาชีวิตข้าอีกหรือไม่ บอกก่อนนะว่ารอบหน้าข้าจะไม่อยู่เฉยแล้ว ที่ข้าไม่ทำอันใดหลังจากเกิดเรื่องคืนนั้น มิใช่เพราะข้ายังรักท่าน แต่เป็นเพราะข้าเองก็ผิด โง่งมปักใจรักต่อท่านมากเกินไป จนทำร้ายตนเองและทำให้ท่านพ่อต้องสิ้นใจ แต่ถ้าสกุลเถายังไม่รามือ ข้า! จะทำร้ายให้ไม่เหลือสักคนเดียว” ทั้งคำพูดแล
