หลังจากพูดคุยกันพักใหญ่ ซีหนานก็ได้รู้ว่ามือสังหารเหล่านั้น คือกลุ่มโจรของสองพี่น้อง ที่ถูกจับในวันที่นำร่างหมอหลวงหานไปฝังกลับมาแก้แค้น เอาคืนเขากับซูอัน ทว่ายามนี้พวกมันถูกจับและตายไปบางส่วนแล้ว
ต่อมาหมอหลวงก็มาถึง เพราะเขาสั่งให้ไปรับมารักษาซูอัน จึงได้รู้ว่าต้นไม้ที่ขึ้นรอบบ่อในถ้ำแห่งนี้คือต้นราคะ ดอกของมันจะผลิบานช่วงยามจื่อ [23:00-00:59] ของทุกวัน มีฤทธิ์แรงยิ่งกว่ายากำหนัดทั่วไป ทำให้อารมณ์การร่วมรักรุนแรง ทุกคนจึงมิแปลกใจแล้วว่าเหตุใดหานซูอันถึงไม่ได้สติ หากเป็นสตรีทั่วไปที่มีร่างกายอ่อนแอ เกรงว่านางคงสิ้นใจไปแล้ว
อวี้หรานเดินเข้ามาหาจวิ้นอ๋องเมื่อได้รู้ความจริงทั้งหมด เขาคุกเข่าลงยอมรับความผิดที่ได้เอ่ยล่วงเกินทั้งคู่
“ลุกขึ้นเถอะ ใครมาเห็นก็ต้องคิดเช่นเจ้าทั้งนั้น ข้าขอแค่อย่าได้เอ่ยแพร่งพรายออกไปก็เป็นพอ บอกไว้ก่อนว่าข้าจะไม่ปรานี แม้แต่ลูกเล็กเด็กแดง” จวิ้นอ๋องไม่ได้กำชับแค
