ง้อไม่เป็นก็จับปล้ำมันซะเลย (100%)

3016 คำ

“ไม่บ้าล่ะ จะได้เข้าตำรา งานหลวงไม่ให้ขาดงานราชไม่ให้เสียไง มามะเมียจ๋า ถ้าไปทำงานสายผมไม่รู้ด้วยนะ” กระดิกนิ้วเรียกพลางขยับเรือนกายทรงพลังเปลือยเปล่าเข้าประชิด แล้วยกเอาเรื่องงานมาข่มขู่ “นะ…ให้ผมรัก ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้ชุดของคุณยับ” ครางออดอ้อนเสียงแหบโหย ความกระหายอยากในรสสวาทกำลังพุ่งขึ้นมาจุกอก เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทั้งที่เมื่อก่อนเกลียดผู้หญิงในเครื่องแบบอย่างกับอะไรดี แต่มาบัดนี้กลับคลั่งไคล้อย่างรุนแรง ถึงขนาดต้องยอมลดศักดิ์ศรีอันยิ่งใหญ่ของตัวเองมาอ้อนขอรักเมีย “มะ…ไม่” เสียงคัดค้านไม่มั่นคงนัก น้ำเสียงหวานละมุนที่ทอดออกมาจากริมฝีปากหยักทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ ร่างกายเธอนี่ก็กระไร ตอบรับสัมผัสเร่าร้อนและช่ำชองอย่างหน้าไม่อาย ทั้งที่ปากประกาศว่าเกลียดเขาปาวๆ แต่พอโดนเล้าโลมเข้าหน่อยก็อ่อนปวกเปียก แถมยังตอบสนองอย่างคนขาดสติ “อย่าปฏิเสธไปหน่อยเลยน่า ผมรู้ว่าคุณเองก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม