ง้อไม่เป็นก็จับปล้ำมันซะเลย (60%)

2112 คำ

“อ๋อ…ที่หยิกเนี่ย เพราะไม่ทันใจใช่ไหมจ๊ะ งั้นผมจะรักคุณตอนนี้เลยแล้วกันนะทูนหัว” ทั้งที่เธอเพิ่งบอกถึงเจตนาของการกระทำไปหยกๆ แต่คนหน้ามึนกลับไม่วายตีหน้าซื่อทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้อย่างน่าหมั่นไส้ “ฉันเกลียดคุณ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!” หญิงสาวตวาดเสียงขุ่นเขียว ทำท่าฮึดฮัดขัดใจเมื่อไม่สามารถลงมือทำอะไรสักอย่างให้เขาเลิกตอแยกับตัวเองได้ ทั้งเจ็บใจและเก็บกดในคราเดียวกัน  “เกลียดอะไรกัน ร่างกายคุณถึงได้แอ่นหยัดสู้มือผมยิบตาขนาดนี้ ดูสิ…มันแทบจะพุ่งใส่ปากผมอยู่แล้วแม่ยอดยาหยีของผัว” ว่าพลางใช้ปลายนิ้วหยอกเอินยอดปทุมถันสีกุหลาบที่กำลังผลิพุ่งสู้มือเขาอยู่ ยิ่งมันมีปฏิกิริยาตอบรับคนทำก็ยิ่งย่ามใจ ย้ายจากอกซ้ายไปอกขวา “อย่านะ!” ทวิชาอุทานตาโต เมื่อมือใหญ่เลื่อนลงมา แล้วค่อยๆ ส่งนิ้วยาวล่วงล้ำเข้าไปในกุหลาบงาม เพื่อตระเตียมความพร้อมพรักจนเธอดิ้นพล่าน แล้วจึงแยกแย้มเรียวขานวลเปิดทางให้แนบชิด ว่าที่คุณแม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม