จือลู่ลุกขึ้นแล้วหยิบหมวกมาสวมไว้ตามเดิม แล้วเดินเบี่ยงตัวเพื่อจะออกจากห้อง
"เป็นเพียงแม่นางน้อยกลับหลอกลวงผู้อื่น หากแจ้งทางการเจ้าจะโดนโทษเช่นใดรึ" จือลู่หันไปมองเขาอย่างโกรธจัด ไม่รู้ว่าโกรธที่รู้ว่านางเป็นเพียงแม่นางน้อยหาใช่สตรีที่ออกเรือนแล้ว หรือ โกรธที่เขาจะแจ้งทางการเรื่องที่นางหลอกลวง
"เช่นนั้นท่านก็รีบไปแจ้งทางการเสียสิ อ้อชาตินี้ทั้งชาติข้าขอให้ท่านหาภรรยามิได้" จือลู่ตะโกนใส่หน้าเว่ยหยางอย่างโมโห ก่อนที่นางจะผลักเขาออกเพื่อเดินออกไปจากห้อง
อีอีที่เห็นคุณหนูของตนรีบร้อนเดินออกมาจากเรือนนางก็เร่งฝีเท้ารีบตามไปทันที จือลู่ไม่แม้แต่จะหยุดทักทายใครเช่นปกติ นางอยากเพียงรีบออกไปจากจวนท่านเจ้าเมืองให้เร็วที่สุด ครั้งหน้านางจะส่งคนอื่นมาแทน
"คุณชาย ท่านพูดอันใดกับแม่นางเสิ่นขอรับ" บ่าวคนสนิทถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะแม้แต่ตนที่รับรู้ทุกเรื่องคุณชายยังไล่ให้ออกมารออยู่ที่ด้านนอก
"เสี่
