ระหว่างที่รอให้อีอีนำน้ำชาและของว่างเข้ามา จือลู่ก็พูดคุยท่านหมอโยวเช่นปกติ เว่ยหยางมองนางอย่างพิจารณาก่อนที่เขาจะหยิบหยกพกขึ้นมาว่างบนโต๊ะแล้วเลื่อนไปที่เบื้องหน้าของนาง
"คุณหนูจ้าว เจ้าเคยเห็นหยกแบบเดียวกับชิ้นนี้หรือไม่" จือลู่หลบสายตาที่จ้องมองมาของเว่ยหยางก่อนจะหยิบหยกขึ้นมาดู
ความทรงจำของนางช่างเลือนลาง แต่นางคิดว่าเคยเห็นหยกที่คล้ายแบบนี้มาก่อน แต่จำไม่ได้ว่าเหมือนกันหรือไม่
"อีอีเจ้าไปเรียกเฉิงเออร์มาเสียหน่อยเถิด"เพราะน้องชายของนางความจำดีกว่านางนัก
"สำหรับข้าไม่แน่ใจนัก คงต้องถามเฉิงเออร์ ท่านถามข้าทำไมเจ้าคะ" เว่ยหยางหรี่ตามองนาง
จือลู่ที่ร้อนตัวอยู่แล้วนางก็แทบอยากจะลุกแล้ววิ่งออกจากห้องโถงไปเสีย
"ข้ากำลังหาหยกที่เหมือนกัน จึงสอบถามคุณหนูเผื่อท่านจะเคยเห็น" จือลู่ขมวดคิ้ว แล้วทำไมนางต้องเคยเห็นด้วย หรือเป็นเพราะนางรู้จักคนเยอะ
เพียงสองเค่อที่นางต้องนั่งอึดอัดและคอยตอบค
