พ่อแฟนดุดัน

ล้างคราบใคร่ยังไงให้หมด

ฉันถอดชุดนักศึกษาใส่ในตะกร้ารอซักตรงมุมห้องใกล้ตู้เสื้อผ้า จะถอดกางเกงในก็ปรากฏว่ามันไม่อยู่แล้ว..ฉันตกใจนิดหน่อย เมื่อรู้ว่าลืมกางเกงในไว้ในห้องน้ำป้อมยาม ป่านนี้พ่อแฟนตัวดีคงเจอมันแล้วล่ะ

ฉันในสภาพเปลือยกายล่อนจ้อน หยิบผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ใกล้ตู้เสื้อผ้า เดินเข้าห้องน้ำ ปิดประตูแต่ไม่ล๊อคลูกบิด เผื่อรูมเมทอยากใช้ห้องน้ำด้วย

“อ่า..” น้ำอุ่นทำให้ฉันสบายตัวขึ้น ทำให้เลือดลมหมุนเวียนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉันสบายใจนัก ฉันรู้สึกเหมือนมีชนักติดหลัง

“อืมม..” พอเลื่อนมือลูบคลำโหนกอูมก็ทำให้อดคิดถึงเรื่องเร่าร้อนที่เกิดขึ้นในห้องน้ำป้อมยามไม่ได้

การกระแทกสุดดุดันในท่าดอกกี้แบบหันหน้ามองกระจก ลำท่อนฉกาจที่กระแทกเต็มแรงจนแก้มก้นฉันแทบพัง รูสวาทแทบจะปลิแตกแหลกเหลว น้ำสวาทที่ฉีดพล่านเต็มอัตตราจนล้นเอ่อ ฝ่ามือใหญ่ที่เลื่อนขึ้นบีบคลำสองเต้าในเสื้อนักศึกษา อย่างเมามัน กระหืดกระหาย

“โอวว ..ทำไม...” ทำไมฉันถึงยอมให้พ่อแฟนทำแบบนั้นกับฉันนะ ทำไมฉันไม่ห้ามเขาไว้ ทำไมฉันยอมให้เขาถกกระโปรงนักศึกษาขึ้น ยอมให้เขาถอดกางเกงในตัวจิ๋วลงคาหัวเข่า ยอมให้เขาใช้นิ้วเขี่ยไล้และใช้ปากลิ้นดูดเลียร่องสวาทสดสาว

“อืมมม..” ทำไมฉันถึงไม่ยอมล็อคลูกบิดห้องน้ำ ทำไมฉันปล่อยให้เขาเข้ามาประชิดสะโพกแล้วบดเคล้านวดเน้นกระตุ้น ..ฉันต้องบ้าไปแล้วที่ปล่อยให้ตัณหาราคะครอบงำจนกล้าทำเรื่องผิดโดยไม่รู้สึกผิด

มันเกิดขึ้นได้ยังไงนะ..เพราะฝนตกหนักจนต้องขอเข้าไปหลบในป้อมยาม หรือเป็นเพราะฉันอยากยั่วเขากันแน่

เจอพ่อแฟนครั้งแรก...

“ว๊า..เปียกหมดเลย”

ฉันรีบลงจากรถเมล์ที่ป้ายหน้าปากซอย วิ่งฝ่าสายฝนบางเบาที่เพิ่งตก วิ่งเข้าซอยมาจนเกือบจะถึงป้อมยามหน้าทางเข้าอพาร์ตเม้นต์เจ็ดชั้น ตอนนั้นเองอยู่ๆ ฝนก็เทลงมาอย่างหนัก ทำเสื้อผ้าฉันเปียกปอน เห็นบราเซียสีเนื้อชัดเจน

พอวิ่งถึงป้อมยาม ..ลุงเมฆพ่อแฟนซึ่งประจำการอยู่พอดีก็รีบเปิดประตูด้านข้างของป้อมยามให้ฉันอย่างใจดี

“เข้ามาก่อนสิหนูจ๋า”

“ค่ะพ่อ” ฉันตอบรับคำเชื้อเชิญของพ่อแฟน เพราะฝนตกหนักมาก แถมปวดฉี่จะแตกอยู่แล้วด้วย..

“เข้ามานั่งพักที่เก้าอี้ตรงนี้สิ” พ่อแฟนชี้ไปที่เก้าอี้พลาสติกสีแดงที่วางรวมๆ อยู่กับเก้าอี้สตูล ตรงหน้าบานกระจกแบบเลื่อนสำหรับติดต่อ-สอบถามของป้อมยาม “ฝนตกแรงจริง ลมอย่างกับพายุแน่ะ”

แกมองผ่านบานกระจกซึ่งปิดไว้เรียบร้อย เพื่อไม่ให้ฝนสาดเข้ามา

“ท่าทางจะตกนานนะเนี่ย” แกพยากรณ์อากาศของแกเอง ก่อนจะหันมามองฉันด้วยสายตากรุ้มกริ่มเล็กๆ สายตาแพรวพราวของคนเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์..