เช้าวันต่อมาเว่ยอ๋องรีบเข้าวังหลวง เพื่อนำเรื่องการตั้งครรภ์แฝดสามของเยว่ชิงไปบอกไทเฮา และเขายังได้ไปเย้ยพี่ชายของตน ที่มีสนมมากมาย แต่ไม่มีผู้ใดมีวาสนาเช่นเยว่ชิงของเขา
“ใกล้เข้าเดือนที่เจ็ดแล้ว เช่นนี้แม่ต้องรีบจัดเตรียมข้าวของให้หลานทั้งสามแล้ว ซุงมามา เจ้าไปจัดการเรื่องหมอตำแยโดยเร็ว หามาหลายคนหน่อยเล่า” ไทเฮารีบไปจัดการเรื่องของหลายที่ใกล้จะเกิดมาของนางทันที
ฮ่องเต้ก็ปรายตามองน้องชายอย่างไม่สบอารมณ์ เขามีบุตรชายหญิงอยู่ไม่น้อย แต่ไม่มีสักครรภ์ที่เป็นแฝด และนี่ยังเป็นถึงแฝดสามที่หาได้น้อยในแคว้นต้าฉี เช่นนี้เขาจะไม่อิจฉาน้องชายได้อย่างไร
อีกคนที่เว่ยอ๋องไม่ลืมจะเยาะเย้ยคงไม่พ้น เสิ่นเจิ้งซี เมื่อเขารู้เรื่องนี้ก็ยิ่งเคร่งเครียดขึ้นไม่น้อย
“เหตุใดถึงได้ทำหน้าเช่นนี้ หรือเจ้าไม่ยินดีกับเปิ่นหวาง”
“มิใช่พ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่กระหม่อมไม่รู้จะทำเช่นไรให้หนี่หนี่นางยอมแต่งงานกับกระหม่อม”
“
