“โถ่ มัสจ๋า ผมทำทุกอย่างเพราะผมรักมัส”
กริชประคองดวงหน้างามให้หันมามองตา เขาเห็นแววตาของเธอมีรอยเจ็บช้ำ ริมฝีปากเม้มไว้แน่นเตรียมต่อต้านเขาเต็มที่ ชายหนุ่มถอนหายใจแรง พลิกตัวลงนอนข้างๆ แต่ยังคงโอบกอดเธอไว้
“ความรักของคุณ มันมีแต่ความเห็นแก่ตัว คุณไม่ฟังฉัน เอาแต่ได้” เธอบริภาษเขา
“ผมยอมรับว่าผมต้องการคุณมาก ผมเห็นแก่ตัวที่คิดยื้อคุณไว้ด้วยวิธีนี้ แต่รู้ไหมว่าหลังจากผมครอบครองคุณแล้ว ผมค้นพบอะไร”
เขายื่นหน้ามาหาเธอ หญิงสาวเอียงหน้าหนี หลับตาไม่ยอมมองหน้า กริชถอนหายใจอีกหนกับความดื้อดึงของมัสลิน เขาจะทำอย่างไรเธอถึงจะยอมรับฟัง
“คุณจะค้นพบอะไรก็เรื่องของคุณ แต่ฉันพบว่า... ฉันไม่น่าไว้ใจผู้ชายอย่างคุณเลย ขอให้เราจบสิ้นกันเถอะ อย่ามาเกี่ยวข้องกันอีก”
มัสลินตัดรอน ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้แก้ตัว เธอไม่ต้องการให้เขามาอยู่ใกล้อีก
“เพราะอะไร คุณถึงปฏิเสธผม ผมดีไม่พอ หรือว่าสู้ผัวเก่าคุณไม่ได
