ภามถามน้ำเสียงฉุนและสองมือก็กำแน่น
“คนดี ๆ กั้งก็สมควรจะออกรับแทน”
“เหอะ”
ใบหน้าของภามเปลี่ยนสีมากขึ้นและบอกได้เลยว่าเขากำลังโกรธจนตัวสั่นที่เห็นกีรกานออกตัวปกป้องชายที่มีศักดิ์เป็นพี่
ก่อนที่จะต้องข่มอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเอาไว้แล้วเดินไปยังฝั่งของคนขับ เพราะหากช้าไปกว่านี้ อีกเดี๋ยวย่าและยายของเขาคงตามทันและคงจะวุ่นวายกว่านี้ สักสองนาทีต่อมาเสียงเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นด้วยฝีมือของเจ้าของรถแล้วมันก็พุ่งทะยานออกไป
แม้จะผ่านมาเกือบห้านาทีแล้ว แต่คนในรถทั้งสองคนก็ยังไม่สนทนากัน
ด้านกีรกานแม้อยากจะโดดลงจากรถแต่ก็ไม่อาจจะทำได้ หากตัวคนเดียวไม่มีลูกสาวตัวน้อย เธออาจจะตัดสินใจทำมันไปแล้ว เพราะไปกับเขาก็คงต้องพบเจอแต่คำพูดและสายตาที่บาดลึกไปยังขั้วหัวใจ
เพียงเท่านี้หัวใจดวงนี้ก็ร้าวระบมจนจะไม่เหลือชิ้นดี และที่สำคัญอยากจะอยู่ไกลเขาให้มาก เพราะหัวใจมันชอบทรยศ
ฟากภามตอนนี้ก็พยายามลดเพ
