“กั้งขอ” คราวนี้กีรกานน้ำเสียงวอนขอกว่าเก่าและอัครัฐก็ปฏิเสธไม่ลง จึงพยักหน้าตกลง แต่ทว่าไม่จำเป็นต้องพากีรกานไปแอบลูกอีกแล้ว เพียงหญิงสาวลงจากรถเพื่อเข้าไปในวัดเพื่อทำบุญวันเกิดให้แก่ลูกสาว หญิงสาวก็ได้เจอกับลูกน้อย
“ยัยกี้”
กีรกานยิ้มกว้างอย่างดีใจที่ได้เจอลูกสาวแถมยังวิ่งเข้าไปหา แต่ทว่าคนที่อุ้มลูกน้อยอยู่ที่อกกลับไม่ยินยอม ตวาดมาเสียงก้องกัมปนาท ทำให้สองเท้าบางต้องหยุดชะงักลง
“อย่าเข้ามาใกล้ลูกฉัน” ภามเค้นเสียงบอกและทำสีหน้ากระด้างให้ดูเหมือนว่าชิงชังผู้หญิงตรงหน้ายิ่งนัก เพื่อไม่ให้คนข้างกายสงสัย ซึ่งบทบาทนี้เขาก็เล่นมาตลอดสามปีเต็ม
“คุณภามกั้งขอร้อง ขอลูกกั้งคืนนะคะ”
ผู้เป็นแม่วอนขอเสียงพร่าและยังขยับเท้าหวังเข้าไปใกล้ แต่ก็เห็นว่าภามขยับเท้าหวังจะหนี และเห็นว่าสีหน้าของเขายังคงเดิมเหมือนไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไร ทั้งที่ตอนนี้เธอใจจะขาดแล้ว ลูกอยู่ใกล้แค่เอื้อม
