ชินหวางอ๋องฉู่เอี้ยนยืนอยู่ในห้องโถงกลาง ดวงตาเรียบนิ่งสีน้ำหมึกแหงนมองภาพบิดาบนฝาผนัง ฉู่เอี้ยนสืบศักดิ์อ๋องจากบิดาผู้ล่วงลับในสงครามชิงดินแดน ตำแหน่งแม่ทัพกองธงโลกันต์ที่ได้มา มิใช่เพียงสืบทอดจากบิดาแต่เป็นเพราะความชาญฉลาดทางการรบของตนเอง
ราวสิบปีก่อน
ฉู่เอี้ยนติดตามบิดาออกรบกับเผ่าอาร์คาร์ ชาวเผ่าทะเลทรายรูปร่างสูงใหญ่ถนัดโจมตีด้วยดาบวงพระจันทร์กับเกาทัณฑ์ การต่อสู้ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างมหาศาลทั้งชีวิตและทรัพย์สินแผ่นดิน
สิ่งที่สกุลฉู่สูญเสียอย่างยิ่งใหญ่คือบิดาของฉู่เอี้ยนตายในสนามรบเพราะถูกเจ้าเผ่าอาร์คาร์ฆ่าตัดคอบนหลังม้า ทางฝั่งเผ่าอาร์คาร์สูญเสียทหารกล้านับหมื่นพร้อมกับซูเสวียนบุตรชายคนโตของเจ้าเผ่า หากซูเสวียนยังมีชีวิตอยู่ ซูลี่คงมีพี่ชายผู้กร้าวแกร่งถึงสองคน
สิ่งสร้างสรรค์ล้วนไม่มี คำว่าสงครามนำมาแต่ความสูญเสีย
ฉู่เอี้ยนสูดลมหายใจเข้าลึก ความแค้นที่เห็นบิดาถูกบั่นคอต่อ
