นับตั้งแต่วันที่เห็นหน้านางในท้องพระโรง อวี้เหยียนมิอาจหยุดยั้งใจมิให้คิดถึงสตรีของผู้อื่นแม้สักวัน เพียงวันหนึ่งก็ไม่มีที่ไม่คิดถึงนาง
อวี้เหยียนคิดถึงนางทุกเช้าค่ำ
พวกเขาสามคนมักออกจากป่าดับตะวัน มาแอบมองดูนางฝึกยิงธนูเพลิงในป่าหลังตำหนักซานซี การจ้องมองว่าที่เมียรักของผู้อื่นคืองานอดิเรกอันเพลิดเพลินใจ
แรกเริ่มนั้นแฝดน้องสองคนคืออวี้ชิงเทียนกับอวี้เซียนซุนขอติดตามมาด้วยเพียงเพราะอยากเห็นสตรีที่พี่ใหญ่หมายปองว่าจะงามกระชากใจเพียงใด ความงามขนาดไหนจึงทำให้อวี้เหยียนหลงใหลจนเพ้อคลั่ง แต่เมื่อมาพบนางเพียงครั้งเดียวเท่านั้น แม้มองจากกิ่งไม้ใหญ่ในระยะห่างไกล แฝดน้องทั้งสองต่างหลงรักธิดาเผ่าอาร์คาร์ในทันทีเช่นกัน
ทุกคนต่างหลงใหลนาง มอบสามดวงใจแทบเท้าน้อย ๆ โดยที่นางไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ คงไม่ต่างจากฉู่เอี้ยนที่เทหัวใจให้นางเพียงแรกพบ เพียงแต่ฉู่เอี้ยนมีโอกาสพบนางก่อนใคร สองมือจึงมีสิทธิ์เกาะ
