ซูลี่มองประตูบานใหญ่ เป็นประตูไม้เชื่อมกับสลักเหล็กอย่างแน่นหนา มีลวดลายมังกรเหยียบเมฆาอยู่บนบานประตู
ครืด!!! สองฝั่งเปิดออกจากกันโดยใช้บ่าวชายเปิดประตูถึงสิบคน
“โอ้โห นี่มันใหญ่เท่าประตูเมืองเลยกระมัง” ซูลี่อุทานออกมา มองดูประตูใหญ่เทียบประตูเมือง ประตูที่เห็นมิอาจเรียกได้ว่าประตูตรอก
สิ่งที่อวี้เหยียนครอบครองล้วนงดงามอลังการ ซูลี่รู้สึกสงสัยว่าเขาเป็นเพียงโจรกระจอกจริงหรือ เหตุใดจึงมีสุดยอดหอสุรา มีหอดูดาวเจ็ดชั้น แล้วยังมีสินทรัพย์มากล้น ดูจากเครื่องเรือนทุกชิ้นในรังโจร ล้วนเป็นไม้เนื้อแข็งฝังมุกกรุแผ่นทองคำบาง ๆ เขาร่ำรวยมหาศาล ราวกับเป็นสมาชิกราชวงศ์แคว้นใดแคว้นหนึ่ง
“ขอต้อนรับเข้าสู่ตรอกหฤหรรษ์” อวี้เหยียนกุมมือนางไว้ กึ่งฉุดกึ่งลากซูลี่เข้าไปด้านในประตู
ภายในเป็นตรอกยาวเหยียด อย่าเรียกว่าตรอกให้เรียกว่าเมืองจะดีกว่า หลังประตูใหญ่โตสลักลวดลายมังกรเหยียบเมฆา ทุกสิ่งงดงามอลังการ
