ราตรีที่สองมาเยือน
ซูลี่พักอยู่ร่วมสามบุรุษฝาแฝดในกับเรือนอิฐสีขาวขนาดใหญ่ นางยังติดอยู่ในตรอกหฤหรรษ์ เรือนอิฐรูปสี่เหลี่ยมตกแต่งอย่างหรูหรา เครื่องเรือนทำจากแผ่นหินอ่อนผังทองคำมีตราสัญลักษณ์รูปมังกรเหยียบเมฆา
“พวกข้าจับจองเจ้า อีกไม่ช้าเจ้าต้องเลิกร้างจากฉู่เอี้ยน ถึงตอนนั้นพวกเราจะแต่งเจ้าเป็นภรรยา” อวี้เหยียนลูบไปบนจี้ตราสัญลักษณ์มังกรเหยียบเมฆาบนสายสร้อยห้อยคอซูลี่
ร่างสูงสง่าหย่อนกายนั่งลงด้านข้าง ซูลี่นั่งตักโจ๊กกินถึงกับผงะ สามบุรุษหน้าหนากำลังจดจ้องนางเหมือนสิงโตล่าเหยื่อ
“ข้ายังไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น”
“เจ้าควรคิดเรื่องแต่งงานใหม่ได้แล้ว”
“การแต่งงานสำหรับข้าไม่ใช่เรื่องหอมหวานนัก แรกรักก็ดีหมด ยามหมดรักยิ่งขมขื่น” ซูลี่กล่าวอย่างปลงตก มือเรียวงามวางช้อนลงในถ้วย พูดถึงเรื่องรักคราใดยิ่งเหมือนกินยาขม
ความสัมพันธ์ของนางกับฉู่เอี้ยนคงถึงทางตัน ฝืนรั้งไปก็เปล่าประโยชน์
“เหตุใ
