ทหารองครักษ์ฝีมือดีราดน้ำมันดินไปจนสุดแนวป่า ชินหวางอ๋องพร้อมหัวหน้าองครักษ์นั่งอยู่บนหลังม้าศึกตัวใหญ่ รถลากเทียมม้าขนน้ำมันดินมาอีกหลายคันรถ ปอยผมถูกตัดแหว่งวิ่นปอยหนึ่งสร้างความอับอายกรุ่นโทสะในใจชินหวางอ๋องอย่างยิ่ง ซ้ำโจรถ่อยยังชิงพระชายาไปต่อหน้าต่อตา
"ข้าจะเผาป่าดับตะวันให้ราบเป็นหน้ากลอง"
"แต่ราชสำนักกับค่ายโจรมังกรทมิฬมีสัญญาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันพ่ะย่ะค่ะ" หัวหน้าองครักษ์ทัดทาน รู้ดีว่าระดับโทสะเดือดปะทุมิอาจห้าม แต่การปะทะโดยพลการอาจเป็นผลเสีย
"เขตป่าดับตะวันอยู่ต่อเขตการปกครองของข้า"
"แต่ก็ไม่ได้อยู่ในเขตการปกครองของท่านอ๋องอยู่ดี"
พลั่ก ชินหวางอ๋องถีบหัวหน้าองครักษ์ตกม้าก้นจ้ำพื้น
"ข้าไม่เอาดาบฟันเจ้าหัวแบะก็บุญแล้ว จงทำตามที่ข้าสั่ง"
องครักษ์กับเหล่าทหารรีบราดน้ำมันดินเพิ่มตามคำสั่ง ชินหวางอ๋องแต่งกายด้วยอาภรณ์สีดำสนิท สวมเกราะอ่อนทับราวกับจะไปออกรบ มือลูบไปบนผมรวบขึ้
