กลิ่นวสันต์ยังอบอวลหลังกามกิจเสร็จสิ้นลง บุรุษเรือนกายสูงใหญ่ทาบร่างทับไปบนร่างนาง ร่างเปลือยเปล่ากำยำสมบูรณ์แบบกักขังนางไว้ในวงแขน
"อย่านะ อย่าทำข้า" ซูลี่ร้องขอ เขาขู่เมื่อครู่ว่าจะปลดปล่อยในกายนางหลาย ๆ ครั้ง
"เมื่อครู่เจ้าบอกว่าข้ายังไม่ได้หลั่งในกายเจ้า ไม่นับเป็นสามี"
"ข้าเพียงแต่สงสัย"
"สงสัยอะไร"
"หากเจ้าไม่เสร็จสมในกายข้า ถือว่าเป็นสามีภรรยากันหรือไม่"
"เด็กโง่ เจ้ามันช่างโง่เขลา เพียงข้าชิมเจ้าทั้งตัวก็นับว่าเจ้าเป็นของข้าแล้ว"
"หมัวมัวเคยบอกข้าว่าชายหญิงจะเป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์ต้องแลกธาตุหยินหยางจากเรือนกาย"
อวี้เหยียนกระตุกยิ้มอีกครา กระต่ายน้อยไร้เดียงสาหรือนางเพียงล่อลวงเขาให้ 'ทำ' นางอีกครั้ง
"ข้าสอดสวมกระแทกกระทั้นเจ้าจนเสร็จสม ไม่เรียกว่าเจ้าเป็นของข้าแล้วให้เรียกว่าอย่างไร"
"ตัวข้าใจข้าย่อมเป็นของข้า" ซูลี่ตอบ เผ่าของนางยึดถืออิสระเสรี
"อยากเข้าใจอย่างไรก
