ไอหมอกเย็นฉ่ำฟุ้งขึ้นโดยรอบ ซูลี่ไม่คุ้นเคยกับอากาศเย็น นางเติบโตมาในเขตร้อนระอุในทะเลทราย อากาศของแคว้นไช่ถือว่าหนาวเย็นสำหรับนาง แม้ปรับตัวมาสามปีแต่ใกล้ยามเหมันต์คราใด ร่างน้อยมักสั่นสะท้านเมื่อต้องลม
อวี้เหยียนนัดซูลี่ไปดูดาวหลิงชิง เวลาล่วงเลยเข้าสู่ยามห้าย เขายังไม่มารับนางไปดูดาว อวี้เหยียนจัดที่พักให้นางในเรือนเล็ก หากเรียกว่าเรือนเล็กคงละอายปาก เรือนเล็กของเขาคือเรือนขนาดสิบห้องนอน มีสาวใช้หกคนรับใช้นางพร้อมกับแม่ครัวประจำเรือนอีกหนึ่งคน มีบ่าวชายซึ่งดูดุร้ายยิ่งว่าสุนัขเฝ้ายาม ยืนคอยขนาบประตูหน้าหลังไม่ต่ำกว่าสิบคน
"นายหญิงแต่งกายเรียบร้อยหรือยังเจ้าคะ" สาวใช้เคาะประตูด้านนอก
"เรียบร้อยแล้ว ว่าแต่นายท่านของพวกเจ้าหาย(หัว)ไปที่ใดกัน"
"นายท่านมีงานด่วนต้องสะสาง อีกสักครู่คงมารับนายหญิงไปหอชมดาว"
"พวกเจ้าเข้ามาก่อน" ซูลี่เอ่ยอนุญาต
สาวใช้เดินเข้ามาอย่างชดช้อย มองซูลี่ตั้งแต่
