นางแบบสาวหอบเอาความอับอาย ทั้งเสียหน้าและเสียใจมาพบมารดาของแทนชนม์ถึงที่คฤหาสน์ภัทรกิตติกุล
“ขอโทษนะคะคุณแม่ ต่อให้รัญชน์จะรักและเคารพคุณแม่มากแค่ไหน แต่หนูคงไม่มีวาสนาจะได้เป็นลูกสาวของคุณแม่แล้วละค่ะ ผู้หญิงคนนั้นร้ายกาจมาก เขายุยงให้แทนเกลียดหนู แถมยังไล่หนูออกมาจากบริษัทยังกับหมูกับหมา ถึงรัญชน์จะรักแทนมาก แต่รัญชน์ขอยอมแพ้ค่ะ รัญชน์สู้เล่ห์เหลี่ยมมารยาของแสนคะนึงไม่ไหวจริงๆ ค่ะ”
เนื้อทองโกรธจนแทบจะบุกไปบริษัทลูกชายเล่นงานนังลูกสะใภ้แสนชังเสียเดี๋ยวนี้ มันกล้าดีอย่างไรมารังแกสะใภ้ที่นางหมายตาอย่างนี้ ตาแทนก็อีกคน นางหาผู้หญิงดีๆ เอาไว้เชิดหน้าชูตาได้กลับไม่เอา ดันไปคว้าผู้หญิงจนๆ ที่นางไม่ถูกชะตามาเป็นเมียออกหน้า แถมยังทำตัวข้ามหัวข้ามหน้านางหลายครั้งหลายหน ครั้งนี้นางจะไม่ยอมอีกแล้ว จะต้องรีบหาทางกำจัดแสนคะนึงให้เร็วที่สุด
เนื้อทองมองสีหน้าเศร้าสร้อย ในดวงตามีน้ำตาคลอหน่วยอย่างสงสา
