​ บทที่ 17 สถานะที่ไม่มีชื่อ17/3

1056 คำ

แทนชนม์กดบันทึกคลิปทั้งหมดลงในสมาร์ตโฟน หย่อนลงในกระเป๋ากางเกง แล้วออกจากห้องตรงมารับหญิงสาวกลับพร้อมกันที่แผนกบัญชี ภาพที่แทนชนม์ยิ้มอย่างอ่อนโยนตลอดเวลาที่อยู่กับแสนคะนึง สองคนจับจูงมือกันมาทำงานและกลับพร้อมกันทุกวัน ทานมื้อเที่ยงด้วยกันทุกมื้อ ฝ่ายชายคอยดูแลเทกแคร์ฝ่ายหญิงอย่างเอาใจใส่ แม้จะเพิ่งเกิดขึ้นไม่กี่วัน แต่กลายเป็นภาพที่เจนตาสำหรับทุกคนไปแล้ว นับวันความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ยิ่งดีขึ้นๆ ไม่ใช่รูปแบบที่เร่าร้อนหวือหวา แต่เป็นไปอย่างเรียบง่ายและอบอุ่นใจ ทำให้ผู้คนที่เห็นพลอยสัมผัสและรู้สึกได้ตามไปด้วย จนเปลี่ยนความอิจฉาให้กลายเป็นความชื่นชม ทุกคนต่างคิดไปทิศทางเดียวกันว่าแสนคะนึงคือคนที่ ‘ล้ำค่า’ ที่สุดในหัวใจท่านประธานของพวกเขา ทุกวันนี้ไม่ว่าแสนคะนึงจะเดินไปที่ไหน ล้วนมีผู้คนยิ้มแย้มทักทายให้ความยำเกรงและอยากเข้าหา เมื่อก่อนมักถูกเพื่อนร่วมงานเอาเปรียบโยนงานมาสุมที่โต๊ะเธอจนล้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม